बदली आणि बरच काही....

छान

प्राण्यांच्या संवेदना त्यांनाच कळतात जे त्यांच्या सान्निध्यात जास्त वेळ घालवतात, त्यांच्याशी खेळतात, बागडतात. आणि हे प्राणी सुद्धा प्रेमासाठी तडफडत असतात. कोणी प्रेमाने त्यांना जवळ घ्या, बघा किती जीव काढतील तुमच्यासाठी. त्यांना होणाऱ्या यातना, भुक, दुराव्यातून येणारे डिप्रेशन ते कुणालाही सांगू शकत नाहीत. पण जसे तुमचे लहान मुलं असते, तसेच हे प्राणी देखील. खरंच वाईट वाटत असं ऐकून / पाहुन. आपापल्या क्षमतेनुसार मदत करत राहायला हवे हाच मनुष्यधर्म...

(मला मांजरे प्रचंड आवडतात, तरीही)

खरं तर सोसायटि वाल्यांनी एनजीओ ला तरी दिले हे त्यतल्या त्यात बरे. (काही लोक विष घालतात किंवा पिशवीत घालून फिश मार्केट ला सोडतात.)आमच्या सोसायटीतही असेच निर्णय घेतले गेले असते.पण हे खटकलं की प्राणी प्रेमींची आपुलकी, खाऊ घालणं ते गृहस्थ डोळ्यांनी पाहत असतील तर परस्पर असा निर्णय घ्यायला नको होता. या प्राण्यांची ओनरशिप कोण किती वेळ घेत होतं त्यावर आहे. कदाचित ही मांजरं कुठेतरी घाण करत असतील, कोणाच्या तरी दारात मेलेली कबुतरं उंदीर टाकत असतील.आणि काही प्रश्न असतील जे खाऊ घालणारे पूर्ण वेळ सांभाळत नसतील.

मांजरावरुन तक्रारीमुळे बदली हे त्यांच्याकडून फारच जास्त आहे. मधला मार्ग निघाला असता. असं करायला नको होतं.

मी स्वतः कोणत्या ओळखीच्या मांजराला एन जी ओ कडे सोडणार नाही. पण त्या मांजरीशी ज्यांचे भावनिक लागेबांधे नाहीत ते काही न समजता असे निर्णय घेऊ शकतात.

(हे लिहील्यावर आधीचे लेख वाचले. कोको चे फोटो पाहिले आणि खूप वाईट वाटलं. कोको तुम्हाला परत मिळो आणि बदलीही टळो.)

ओह
वाईट आहे मग हे

देवाने जन्माला घातलाय तर जगणं मरणं ही पुर्वनियोजित समजून चालायचं. आपण निमित्तमात्र. हात-पाय, बुद्धी, ईच्छा असुनही कुठेतरी अडखळणारंच. त्यांचं भविष्य काही वेगळं असेल. वाईट स्वप्नं समजून जिथे जाल तिथे तुमचं कार्य चालू ठेवा. इथली बदली थांबवण्यासाठी प्रयत्न केले तर बघा.

लढाईत कधी कधी एक पाऊल मागे घ्यावाच लागतो. बदली करणाऱ्या व्यक्तींशी बोलून बघा.

म्हणजे त्यांना कोणा आवडत्या माणसाला योग्य ठिकाणी आणायचे होते, मांजर तक्रार हे फक्त निमित्त म्हणून वापरले असावे.या ना त्या मार्गाने ते झालेच असते.
त्या गावी कुटुंबा सहित का जाता येत नाही?

नक्की प्रॉब्लेम काय आहे ते कळले नाही. मांजरीला उचलून नेले हा प्रॉब्लेम की दूर ठिकाणी बदली झाली हा प्रॉब्लेम आहे?

जगात माणूस त्या कुत्र्या मांजरांच्या निर्विवाद वर आहे. त्याचं हीत आधी बघायचं हे शिका. सोसायटी जी तुमच्या मालकीची नाही तिकडे तुमची भूतदया केराच्या टोपलीत जाणार यात काही वाद नाही. तुमच्या घरी काय हवी ती पाळा की कुत्री मांजरी.

कविता: तुम्हाला मांजराचा लळा लागला होता म्हणून हे ऐकून वाईट वाटले. आणि मांजरांना खाऊ घातले म्हणून दुर्गम ठिकाणी बदली हे तर समजण्याच्या पलिकडे आहे. बदलीच्या विषयी तुम्हाला वन ओवर लेवलवर तक्रार नाही का करता येणार? किंवा सरकारी ऑफिस असेल तर कर्मचार्यांच्या युनिअन असतात. त्यांना मधे घालता येईल.

परीसरातल्या लोकांनी एवढी टोकाची ऍक्शन घेतली तर तुमच्या प्राणीप्रेमाचा त्यांना कितपत त्रास होत होता? कधी या विषयावर वाद वगैरे झाले होते का? तुम्हाला कदाचित जाणवले नसेल पण ज्या लोकांना पाळीव प्राणी आवडत नाहीत त्यांना सोसायटीच्या परीसरात प्राण्यांना खाऊ घातलेले वगैरे नाही आवडत.

सोसायटीचा आणि नोकरीतल्या बदलीचा काही संबंध कळला नाही.
जिथे नोकरी करतात त्या कंपनीची वसाहत आहे का?

सोसायटीचा आणि नोकरीतल्या बदलीचा काही संबंध कळला नाही.>>>> हो हे मलाही समजलं नाही. बरेच डिटेल्स व्हेग आहेत, त्यामुळे लेख विस्कळीत वाटतो आणि मुद्दा कळत नाही.

अमितव यांच्या प्रतिसादाशी सहमत. मी स्वतः डॉग ओनर असुन मला रस्त्यावरच्या कुत्र्या मांजरांवर आणि मुख्यतः कबुतरांवर प्रेम करणाऱ्या माणसांची सायकॉलॉजी कळत नाही.

सोसायटीतील लोकांना मांजरांचा, कुत्र्यांचा काही त्रास होत होता का? त्यांना होणाऱ्या त्रासाबद्दल आपण बोलून पाहिलं का/
माझ्या जुन्या घराच्या परिसरात मांजरांचा काही त्रास नाही परंतु भटक्या कुत्र्यांचा मोठा nuisance आहे. रात्रीबेरात्री टोळी करून फिरत असतात. टूव्हीलरवाल्यांच्या मागे लागतात. लहान मुलांना पहाटेचा क्लास असेल तर सावधपणे बाहेर पडावं लागतं. सोबत कोणीतरी मोठं माणूस असावं लागतं. कुत्री रात्रीबेरात्री कोरसमध्ये जोरजोरात भुंकत असतात. झोप डिस्टरब होते.
आमच्या गल्लीतल्या काही लोकांनी एकत्र येऊन स्थानिक नेत्यांकडे हा मॅटर नेला. त्यांनी सांगितलं की कुत्र्यांना मारणं तर सोडाच, relocate करणं हाही कायद्याने गुन्हा आहे आणि त्यामुळे आम्ही काहीच करू शकत नाही. त्रास होत असेल तर तुम्ही स्वतःच दुसरीकडे रिलोकेट व्हा असा सल्ला दिला. कुत्र्यांची sterilization करण्याची जबाबदारी पालिकेने एनजीओकडे दिली आहे. पण काहीही accountability दोन्हीकडे नाही. त्यांची संख्या वाढतेच आहे. ठरवलं तर सगळं होतं पण याना काही करायची इच्छाच नाही. बजेट केलेला पैसा कुठे जात असेल आपण कल्पना करू शकतो.
आमच्या गल्लीत पाळीव कुत्रीही आहेत. ती कुत्री कायम लीशवर असतात. अपरात्री भुंकत नाहीत. मालक सगळी जबाबदारी घेतात.
भटक्या कुत्र्यांना खायला घालणारे काही feeders रोज आमच्या एरियात येतात. हे त्या भटक्या कुत्र्यांपेक्षा मोठा nuisance आहेत. स्वतः दुसरीकडे राहतात. त्यामुळे त्यांना कुत्र्यांचा काहीच त्रास नाही आणि ते कसलीही जबाबदारी घेत नाहीत. त्यांना काही सांगायला गेलं तर पोलीस तक्रार करायची धमकी देतात. कुत्र्यांना खायला चिकन मटन आणतात. बीफ बॅनवरून विव्हळत असतात. म्हणजे कोंबड्या-बकरे-गायी मारा पण कुत्र्यांना मात्र रिलोकेटही करायचं नाही.
येड्यांचा बाजार!
तुम्ही वर animal rights, भटक्या कुत्र्यांना न्याय, लीगल action वगैरे लिहिलं आहे. तसे काही राईटस सामान्य माणसांना पण आहेत का हो?

तसे काही राईटस सामान्य माणसांना पण आहेत का हो?>> +१११

ही सोसायटी govt स्टाफ क्वार्टर मध्ये येते.>>
Okay

एनजीओ प्राण्यांची नेमकी कशी काळजी घेते हे माहित नाही, पण प्राण्यांसाठी सोसायटी मधील लोकांच्या धरसोड प्रवृत्तीच्या भूतदयेवर विसंबून राहण्यापेक्षा एनजीओ हे लाँग टर्म आणि चांगले सोल्युशन नाही का?

संपादित..

माफ करा, विषयांतर करतोय. पण सरकारी कर्मचाऱ्यांच्या बदल्यांचे काही नियम आहेत. माझ्या माहितीनुसार बदल्यांचे अधिकार विभाग प्रमुख/प्रशासकीय विभागाला असतात. तुमच्या बाबांची बदली राज्याबाहेर झाली म्हणजे ते केंद्र शासनाचे वा केंद्र शासनाच्या अधिनस्त संस्थेचे कर्मचारी असावेत. त्यांची नियमबाह्य बदली झाली असेल तर न्यायालयात दाद मागता येईल का ते तपासा.

<< कोणी भूतदया दाखवावी कोणी नाही ज्याचा त्याचा प्रश्न.
यांनी आणलेल्या प्राण्यांना माझे आई वडील शांत पणे जेवण देत होते, ते झाले की ती जागा झाडू मारून स्वच्छ करत होते. >>
अगदीच चुकचुकल्यासारखे वाटत असेल तर ३-४ मांजरी आणि भटकी कुत्री पाठवून देऊ का?

अत्यंत दुर्दैवी घटना. मुळात दोन प्रश्न आहेत, जे एकात एक गुंतले आहेत.

१. लेखिकेने भटके प्राणी आणलेले नाहीत, ते इतरांनी तेथे आणून त्यांची नीट देखभाल केलेली नाही. शिवाय त्यांना तिथे आणून लोकांनी पुढे त्यांची उपासमार, ताटातूट, मृत्यूस कारणीभूत ठरणे - इत्यादी कृत्ये केली आहेत. त्यांच्या कृत्यांपैकी काही तर सरळसरळ नियमबाह्य व कायद्याने गुन्हा ह्या सदरात मोडतात. लेखिकेने सजग नागरिक व प्राणीप्रेमी भूमिका (नियमांतर्गत राहून - असेच दिसते आहे) घेतली आहे. परंतु ही भूमिका अनेकांच्या रोषास कारणीभूत ठरली असून त्याची फळे दुर्दैवाने लेखिका व परिवारास भोगावी लागत आहेत.
२. वरील रोष हा ही एक वेळ चर्चेने शांत करता आला असता. परंतु त्या लोकांनी अधिकारांचा गैरवापर करून लेखिकेच्या वडिलांची बदली करवून घेतली आहे, असे सकृतदर्शनी दिसते. ह्याबद्दल काही कायदेशीर इलाज करता येईल का, ते माहित नाही. परंतु धाकदपटशाहीने सामान्य नागरिकांचे जीवन सहज पाहिजे तसे ताब्यात घेता येते - ही अतिशय चिंतेची बाब आहे.

मुद्दा क्र १ हा प्राण्यांवरील अन्यायाबाबत आहे, तर क्र २ हा लेखिका आणि त्यांच्या कुटुंबावर झालेला अन्याय आहे. मला वाटते की आत्ता क्र १ पेक्षा क्र २ जास्त गांभीर्याने घेऊन त्याबद्दल काही कायदेशीर मदत मिळू शकेल का, किंवा तक्रार करता येईल का हे पहावे.

मला धागा नीटसा कळला नव्हता. आत्ता हरचंद पालव यांची पोस्ट वाचून बराच उलगडा झाला.
कविता, तुम्हाला घट्ट मिठी!
हपा यांच्या मताशी सहमत आहे. तुमच्या वडिलांना बदली मिळेल यासाठी काय करावे लागेल ते पहा.
बाकी या धाग्यावरचे प्रतिसाद वाचून वाईट वाटलं. भटक्या कुत्र्यामुळे माझ्या डोळ्यासमोर माझ्या मैत्रिणीचा अपघात झाला होता त्यामुळे तो त्रास मी समजू शकते. पण या ठिकाणी कविता यांनी मांडलेला प्रश्न समजून न घेता त्यांना उलट प्रतिप्रश्न करणे हे फारच असंवेदनशीलपणाचे आणि अप्रस्तुत वाटले.

जवळ कोणती मेडिकल सोय नाही, आणि भोपाळ वायू दुर्घटना झाल्यापासून ज्या लोकांना सवय नाही ते तिथे राहू शकत नाही. कारण माझ्या वडिलांना वातावरण मुळे नाकातून रक्त येणे, डोके जड होणे या समस्यांना तोंड द्यावे लागत आहे.>>> मग डॅाक्टरांकडून योग्य ती कागदपत्रे घेऊन हे कारण देऊन बदली रद्द किंवा चांगल्या जागी होते का बघा.

सध्या जिथे नेमणूक आहे तिथल्या साहेबांना नम्र विनंती करून जास्त चांगल्या ठिकाणी बदली मिळाली तर बघा. कोर्ट कचेरी मध्ये तुम्हाला त्रास व्हायची शक्यता जास्त आहे.

मला धागा नीटसा कळला नव्हता. आत्ता हरचंद पालव यांची पोस्ट वाचून बराच उलगडा झाला. >>> मलाही.