Submitted by द्वैत on 17 January, 2021 - 13:00
दुःख तिर्हाईत त्याचा पापणीला भार
दुःख तिर्हाईत त्याचा
पापणीला भार
काळजाला रोज नवी
पडते कपार
जीव जळे कोवळासा
हसू तरी कसे
हरवले पहाटेचे
शुभ्र कवडसे
परतून येई पुन्हा
तोच तोच वारा
विझता विझता पुन्हा
पेटतो निखारा
बांध फुटूनिया जावे
वाहुनी हे सारे
क्षिताजाशी कोसळावे
ओळखीचे तारे
द्वैत
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छान कविता...
छान कविता...
छान
छान
सुंदर कविता!!
सुंदर कविता!!
सुंदर
सुंदर
खूप खूप धन्यवाद
खूप खूप धन्यवाद