लोडशेडींग (द्विशतशब्दकथा)

बापरे. विषण्ण वाटलं वाचून.

२ प्रतिक्रिया झाल्या -
(१) नव्या पीढीच्या callous पणाचा राग आला.
(२) आजींनी 'आमच्या काळी किनई ...." असा सूर लावण्यापेक्षा रिकाम्या वेळेत, वाती वळाव्या, पुस्तके वाचावी, गव्हले वळावे, आपला आपला फेरफटकादि दिनक्रम ठेवावा असे प्रकर्षाने वाटले.

सामो, कथेत जाणवले की आजीशी बोलायला कोणालाच वेळ, इच्छा नसते. आतापण गप्पाच्या ओघात जुना विषय निघाला म्हणुन आजी जुन्या घटना बोलत आहे. वय झालं तरी संवाद साधावा असं वाटत नसेल? हां, 'आमच्या काळी...' हे सारखे बोलण्यात येऊ नये हे बरोबर आहे कारण पुढच्या पिढीला कंटाळा येऊ शकतो. पण म्हातारं झालं की तोंडाला कुलुप घालुन फक्त यांत्रिक कामे करत रहायचे ही शिक्षाच झाली की.

हे असं होते.. आणि होत राहणार.. आपल्या म्हातारपणाची आर्थिक तरतूद जसे आपण करत आहोत तसेच भावनिक तरतूद आणि वेळ कसा घालवावा हे सुद्धा यापुढे लक्षात ठेवावे लागणार

कथा फार आवडली

आपल्या म्हातारपणाची आर्थिक तरतूद जसे आपण करत आहोत तसेच भावनिक तरतूद आणि वेळ कसा घालवावा हे सुद्धा यापुढे लक्षात ठेवावे लागणार >>+111

ऋन्मेष >>+1
कथा आवडली. विचार करायला लावणारी कथा आहे.

हे असं होते.. आणि होत राहणार.. आपल्या म्हातारपणाची आर्थिक तरतूद जसे आपण करत आहोत तसेच भावनिक तरतूद आणि वेळ कसा घालवावा हे सुद्धा यापुढे लक्षात ठेवावे लागणार >>>> +१

आवडली कथा!

जोपर्यंत तुम्ही आजीसोबत बोलणं सुरू करत नाही तोवरच ते बोअरिंग, एकदा का बोलणं सुरू झालं तर त्याला थांबा नाही.. आजी तिच्या काळात पोचल्यावर अनेक सुरस गोष्टी कळतात..

अमित तुझ्या कथेतला गर्भित भयार्थ मला जाणवला, आजवर तुझ खो खो हसायला लावणार अप्रतिम विनोदी लेखन वाचलं आज अस गूढ आर्त अस काही, तू कुठलाही प्रकार लीलया लिहू शकतोस
लिहीत रहा यार

भारी लिहिलंय!!

ऋन्मेष >>+1

मस्त रे अमित! नेहमीसारखं विनोदी नाही पण छान लिहीलं आहेस.

कथा आवडली.