काव्य-गीतांचा खेळ- कवितांचा ऋतु हिरवा

माझा नाही फार भरवसा रमले तिकडे रमले ग ...
कुणाची आहे हि ?

पुढचं कोडं >>
मनी तापलेल्या तारा
जरा निवतात संथ;
येतां आषाढ-श्रावण
निवतात दिशा-पंथ.

येता आषाढ श्रावण आल्या पावसाच्या सरी
किती चातक चोचीने प्यावा वर्ष ऋतू तरी

बरोबर

फार साजूक कविता झाल्या
आता एक लावणी होऊन जाऊ द्या,

मी ज्वार नवतीचा भार
अंग जरतार ऐन हुरड्यात
तुम्ही नका जाऊ साजणा हिवाळी रात

राजसा जवळी जरा बसा ...

पुढचं >> सोप्प >>
ऊन हिवाळ्यांतिल कुडकुडते,
कुशीत शिरते दिसतां डोंगर;
-मला वाटते त्यालाही मग
गरम झऱ्याचा फुटतो पाझर.

ऊन हिवाळ्यातिल शिरशिरता

ऊन हिवाळ्यांतिल शिरशिरते
स्थितप्रज्ञ काळ्या दगडावर,
मला वाटते क्षणभर फुटतो
दगडाला इच्छेचा अंकुर.

वावे तुम्ही द्या पुढचे

पुढचं कोडं

अचेतनांचा वास कोवळा
सचेतनांचा हुरूप शीतल
हवेत जाती मिसळून दोन्ही
पितात सारे गोड हिवाळा

हे कोडं नाहीच
उगाच आठवलं म्हणून

न्हालेल्या जणू गर्भवतीच्या, सोज्वळ मोहकतेने बंदर

पुढचं कोडं >> हे पण सोप्प
खिल्लारें हीं चरती रानीं, गोपहि गाणीं गात फिरे,
मंजुळ पावा गाय तयाचा श्रावणमहिमा एकसुरें

हायला , कसल्या आहात अंजली आणि स्मिता,
धडाधड कविता आठवतायत तुम्हाला

श्रावणमासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहिकडे

पुढचं कोडं

शेवाळलेले शब्द आणिक यमकछंद करतील काय?
डांबरी सडकेवरती श्रावण इंद्रधनू बांधील काय?

पुरे झाले चंद्रसूर्य पुऱ्या झाल्या तारा
पुरे झाले नदीनाले पुरे झाला वारा

सोप्पे होते की

दिसं मावळेल आता उजळेल चांदरात
जाता सरून रजनी येते नवी पहाट
चाले अखंड पुढती ऋतुचक्र हे अनंत

शोधीत गाव आलो स्वप्‍नांत पाहिलेले
किती रंग जीवनाला व्यापून राहिलेले

( गुगलबाबा ला दंडवत)

पुढलं कोडं

हे आज काय झाले, माझे मला कळेना
या नेणत्या जिवाला हे गुज आकळेना

शोधीत गाव आलो स्वप्नात पाहिलेले
किती रंग जीवनाला व्यापून राहिलेले

गूगल बाबा की जय

पुढचं कोडं

क्षणभर श्रावण स्रवला रे

हा अंतरा नाही, ध्रुवपदाची दुसरी ओळ आहे

अरेच्चा! भरत

वावे

पुढलं कोडं दिलंय मी.

संपलाय का हा खेळ ?

भरत चे कोडं:

हे आज काय झाले, माझे मला कळेना
या नेणत्या जिवाला हे गुज आकळेना
>>
आला वसंत देही मज ठाउकेच नाही...
---------------------
वावे चं कोडं:

घन लवला रे, घन लवला रे
क्षणभर श्रावण स्रवला रे!
जरतारांचा खुलून मांडव
अनल जिवींचा निवला रे!