Submitted by Nilesh Patil on 10 February, 2019 - 08:27
--गेले द्यायचे राहून--
गेले द्यायचे राहून या प्रेमास नाव नाही
करूनही लाख उपचार भरला घाव नाही..।
कोण जाणे कुठे गेले क्षण सारे गुलाबी,
गेले द्यायचे राहून हो त्यांना साव नाही..।
अंदाज बांधला होता चुकले जरासे माझे,
विश्वास कसा प्रकाशाचा डोळस गाव नाही..।
कोण कसा बदलतो येथे सरड्यासारखा रंग,
माणसात चांगुलपणाचा उरला ठाव नाही..।
गेले द्यायचे राहून,जीवनदान या अग्नीला,
उरली राख मेलेली,जीवंत आव नाही..।
--निलेश पाटील,--
--पारोळा,जि-जळगाव--
--मो-९५०३३७४८३३,९८३४४२९५२०--
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा