दैनंदिन जीवनात मराठीचा वापर वाढवा

सहमत.
आपण माबोकर तसे करत आहोतच !

हॅलो, गुड मौर्निंग, गुड नाईट अशा शब्दांचा वापर कटाक्षाने टाळावा. त्याऐवजी नमस्कार, शुभदिन, शुभसकाळ, शुभदुपार, शुभरात्र अशा शब्दांचा वापर करावा.
-- हे असले शब्द कोणत्या मराठीत असतात? आमच्या मराठी लोकांत नमस्कार, रामराम, जयभिम, जयमातादि, जयमल्हार, जयमहाराष्ट्र, जयभोले, असे देवांची नावे घेऊन संभाषण सुरु करण्याचे संस्कार आहेत. हे दिन सकाळ, दुपार रात्र शुभ असण्याची पाश्चिमात्यांची पद्धत आहे कारण तिकडे वातावरण तासातासाला बदलत असतं. कशाचं काही खरं नसतं म्हणून ते इतरांना शुभेच्छा देतात की तुमचा दिवस चांगला जावो, सकाळ, दुपार चांगली जावो.

मराठी मराठी चा जयघोष करणारे पुरते आतून इंग्रजाळलेले असतात, वरुन फक्त मराठी गिलावा करुन देशी असल्याचं सोंग मिरवतात... उद्या रेन रेन गो अवे ह्या गाण्याचेही मराठी भाषांतर करुन गायला लावतील.

मुंबईपुण्यातल्या इंग्रजाळलेल्या हुच्चभ्रू लोकांनाच मराठी वाचवायची खुमखुमी असते. मुंबई पुण्याच्या बाहेर प्रचंड मोठा महाराष्ट्र आहे. तो महाराष्ट्र मराठीतच बोलतो.

गुड मौर्निंग, गुड नाईट ह्यांचं भाषांतर करुन शुभसकाळ, शुभरात्र म्हणायची काय गरज आहे?
असं मराठीत खरंच बोलतात का?

,मला एक धन्य मेसेज आलाय आज इथे पोस्ट करते

स्वतःची *सही*सुद्धा मराठीत नसणाऱ्या, पण मराठीची उगीच तळमळ बाळगणाऱ्या तमाम मराठी बांधवांस थोर थोर शुभेच्छा..
A B C D सहज म्हणू शकणाऱ्या, पण मराठी शाळेत शिकूनसुद्धा अजूनही क ख ग घ पूर्ण म्हणता न येणाऱ्या मायमराठीच्या अडाणी लेकरांना कोपरापासून शुभेच्छा..
मॉलमध्ये गेल्यावर 'ये कितने का है ?' किंवा 'हाऊ मच इट कॉस्टस ?' असं विचारणा-या तमाम मराठी माणसांना मराठी भाषा दिनाच्या बळेच शुभेच्छा ...
आपली मुले इंग्रजी शाळांत घालून इतरांच्या मुलांना मराठीतून शिकण्याचा आग्रह धरण-या गुणीजनांनाही कोरडया शुभेच्छा..
व्हाट्सऍप वर लिहिताना केवळ 'कंटाळा येतो म्हणून' विचित्र मिंग्लिश भाषा वापरणाऱ्या नेटकऱ्यांना धन्य धन्य शुभेच्छा..
फेसबुकवर वाढदिवसाच्या दिवशी एचबीडी लिहिणा-या किंवा टीसी ('काळजी घे' चे सूक्ष्म रूप), जीएन, जीएम, जीई, जीए, हाय, हॅलो, बडी, ब्रो, ड्यूड, सिस, हे मॅन, अंकल, आंट, पापा, ममी, मॉम्झ, डॅड असलं अरबट चरबट लिहिणा-या लोकांनाही ओढून ताणून शुभेच्छा...
टॅक्सी, रिक्षा, बस, रेल्वे, विमान, जहाज यातून प्रवास करताना किंवा अगदी पायी चालतानाही आपण मराठीत बोललो तर आपल्या अंगावर झुरळ पालींचा वर्षाव होईल असं समजणा-या भोळ्या भाबड्या मराठीप्रेमींनी काय घोडे मारलेय?..त्यांनाही आज शुभेच्छा..
सरकारी कार्यालयात, कार्यप्रणालीत, कचे-यात, बँकेत किंवा ईतर स्थळी गेल्यावर समोरील माणूस ज्या भाषेत बोलतो त्याच भाषेत बोलताना, 'मराठीचा किमान एका संधीसाठीही' वापर न करणा-या मराठी माणसासही आभाळभर शुभेच्छा...
वर्षभरात एकही मराठी पुस्तक विकत न घेणा-या, कधीही मराठी नाटक - चित्रपट न पाहणा-या, जाणीवपूर्वक मराठी वाहिन्या न पाहता इतर वाहिन्या पाहणा-या, कधीही मराठी गाणं न गुणगुणणा-या, मराठी नियतकालिकाशी संबंध नसणाऱ्या, तमाम मराठी माणसांना मराठी दिनाच्या मनःपूर्वक शुभेच्छा..
मराठी मुळाक्षरे, बाराखडी, व्याकरण, गद्य, पद्य याबाबत मनात कमालीची रुक्षता असणा-या, पण इंग्रजी स्पेलिंग तोंडपाठ करणाऱ्या बाळबोध जनतेस मराठी दिनाच्या शुष्क शुभेच्छा..
फक्त मराठी दिनापुरते मराठीचे तुणतुणे वाजवणा-या मराठी माणसास मराठी भाषा दिनाच्या जरतारी शुभेच्छा...
मराठी दिनाचे ढोंग न करता आयुष्यभर मराठीवर प्रेम करणा-या खऱ्याखुऱ्या मराठी माणसास मात्र मराठी दिनाच्या मराठमोळ्या शुभेच्छा...
जीवावर येऊन मराठीत वाचत, बोलत, लिहित नसाल, तरच हा संदेश पुढे पाठवा अन्यथा वाचून सोडून दया, पण *केवळ औपचारिकता म्हणून किंवा लेखन आवडले म्हणून किंवा आपणही मराठीवर प्रेम करतो हे दाखवून देण्यासाठी, हा शुभेच्छा संदेश पुढे पाठवू नका..* तो अधिकार आपल्याला आहे का याचे आत्मचिंतन करून मगच पुढे पाठवा.
*आपण मराठीभाषेचा सिंहनाद करणार आहोत की पिपाणी वाजवणार आहोत हा ज्याचा त्याचा प्रश्न आहे, मराठी भाषिक आणि मराठी प्रेमी या नात्याने मराठी भाषा दिनाचे औचित्य साधून मी केवळ शुभेच्छा देतोय..*
*मराठी भाषा ही केवळ वाचण्या बोलण्यापुरती नसून ती जगण्याची आसक्ती आहे ज्या दिवशी कळेल तो सुदिनच म्हणावा लागेल..*
मायबोली मराठीचा त्रिवार जयजयकार असो !!

डबल पोस्ट

भ्रमणध्वनी वरून लघूसंदेश पाठवताना मराठीचा वापर करावा. - नको, त्यात हगलो(हसत गडबडा लोळतो) वगैरे लघुरूपे होतील, त्या पेक्षा LoL बरे.
किमान एक तरी इमेल मराठीतून दिवसभरात पाठवावा. याने मराठी कशी वाढेल, हे कळले नाही,
पण ठीक आहे करण्यासारखे आहे
मराठी दिनदर्शिका वापरावी. इंग्रजी महिन्यापेक्षा मराठी महिन्यांचा वापर दैनंदिन जीवनात करावा.
मराठी महिने आले म्हणजे तारखेच्या ऐवजी तिथी वापरणे आले,ते व्यवहार्य नाही
हिंदी इंग्रजी प्रमाणे महिन्यातून एक तरी मराठी चित्रपट पहावा. त्यामुळे मराठी भाषेला चालना मिळेल. नाटकाच्या बाबतीत देखील तेच आहे. चांगली सूचना, दूरदर्शनवर मालिका पाहताना मराठी मालिकांना प्राधान्य द्यावे. कोणतीच मालिका पाहू नये,
हिंदी सुद्धा, वेळ वाचववा
लेखनात जास्तीत जास्त मराठीचा वापर करावा.मान्य, हे करतोच
जाहिराती, फलक मराठीतच असावेत. जाहिराती,
फलक मराठी वाढावी म्हणून लावत नाही, धंदा वाढवा म्हणून लावतो, गिऱ्हाईकला जी भाषा कळेल, त्या भाषेत फलक लावावे लागतील

कोणत्याही शुभप्रसंगी मराठी भाषेसाठी योगदान होईल अशीच भेटवस्तू द्यावी. उदाहरणार्थ??
आपल्या मुलांना इंग्रजी माध्यमाच्या शाळेत न घालता मराठी माध्यमातून शिक्षण देण्याची गरज आहे. त्यशिवाय त्यांच्या मनात मराठी भाषेबाबत आत्मीयता कशी निर्माण होणार. पूर्ण वेगळ्या बाफा चा विषय आहे हा,

>>जे काय करावयाचे आहे ते मी सोडून बाकीच्यांनी करावे ही वृत्ती आता झटकण्याची वेळ आली आहे.<<

जाउद्या हो, सभागृहात राज्यपालांच्या भाषणाचं भाषांतर मराठी ऐवजी गुजरातीत दिलं जात, पश्चिम रेल्वे स्थानकांची नांवं मराठी ऐवजी गुजराती मध्ये लिहिली जातात. इथे कुंपणंच शेत खातंय तर तुम्ही हे काय घेऊन बसलात? मांजरेकरांची इच्छा लवकरच पुर्ण होईल असं वाटतंय...

मुंबईत तर मराठी माणसे बोलण्याची सुरवातच हिंदी भाषेतुन करतांना हमखास आढळतात.अनेकांना टोकल्याशिवाय मी रहात नाही. सरळ सरळ विचारतो, " तुम्ही मराठी बोलु शकता ना ? मग हिंदीत कां बोलता?" त्यावर ' नाही, समोरच्याला मराठी नाही समजले तर ? " असा प्रतिप्रश्न मलाच विचारतात. अशा महाभागांना मी पुन्हा सांगतो , " अरे नाही समजले तर तसे त्याला सांगू देना ! ! त्याचा मख्ख चेहरा अगोदर बघून घ्यावा, मग म्हणावे, मराठी समजत नाही कां? मगच त्याला हिंदीत सांगावे. आपणच हिंदीत संभाषण सुरु केले तर मराठीत कोणी बोलायचे ? "

"हिंदी इंग्रजी प्रमाणे महिन्यातून एक तरी मराठी चित्रपट पहावा" - नाटक / सिनेमा हा मनोरंजनाचा आर्थिक व्यवहार आहे. नाटक / सिनेमा गर्दी खेचू शकणारा असेल तर तो खेचेल. उगाचच मराठी आहे म्हणून पदरमोड खर्च करून जाणं आणी त्याचा संबंध भाषा टिकण्याशी / संवर्धन होण्याशी लावण्यात काही अर्थ नाही.

आमच्या घरी आम्ही मराठीतच बोलतो.
गाव कोकणात आहे, तिथेही मराठीतच बोलतो.
मुंबईत मात्र राष्ट्रभाषेला पर्याय नाही.

लेख धन्य आहे ! typical whatsapp फॉरवर्ड वाटतोय.

मराठी मालिकांना प्राधान्य द्यावे. >>
त्यांना म्हणावं आधी नीट मराठीत बोला , हिंदीच भाषांतर नको. हल्ली असलच काही ऐकायला मिळतं
तुझी काय मदत करू , अमुक गोष्ट माझ्या हृदयाच्या जवळ आहे , या गोष्टीचा विरोध झाला पाहिजे वगैरे.
तिडीक जाते असले मराठी ऐकताना, नीट विभक्ती का वापरत नाहीत ?

अहो पण बोलण्यात लिहिण्यात असे इंग्रजी उर्दू शब्द आले की आपण कसे आधुनिक झाल्यासारखे वाटते!
खुद्द मायबोलीवर मराठीत लिहायची बोंब - गझला, त्यांची हिंदी शीर्षके हे सगळे मायबोलीसाठी उघडलेल्या ठिकाणीच लिहीले पाहिजे का? दुसरीकडे लिहा ना कुठेतरी. पुण्या मुंबईत जाऊन तिथे लिहा, बोला. तिथे काही मराठी वगैरे बोलले तर मागासलेला, अशिक्षित, खेडवळ समजतात.
नि १० वर्षाखालील मुलांना तर मराठी समजतच नाही.

आमच्या घरात सगळे मराठीतच बोलतात.फक्त आजी आजोबा मालवणी भाषेत बोलतात गाव कोकणात असल्याने. दोन वर्षापूर्वी दहावीच्या सुट्टीत मी आणि माझ्या मैत्रीणींनी मिळून सोसायटीतल्या ज्या convent मधल्या मुलांना मराठी समजत नाही आणि नीट लिहीता येत नाही अशा मुलांचे वर्ग घेतले. त्याला प्रतिसादही चांगला मिळाला आणि त्या मुलांचे मराठीतले बरेच गुण वाढले.

वा, वा! नि इथे आम्ही तीस वर्षांपूर्वी इथे जन्मलेल्या नि इथे वाढलेल्या मुलांना मराठी शिकवायचे वर्ग काढले तर आम्हाला वाटले व्वा, काय पण आपण धन्य!
जसे गणित शिकवायला, सायन्स शिकवायला इथे परदेशातून लोक आणतात तसे आता अमेरिकेतून, कॅनडा मधून मराठी शिकवणार्‍या लोकांना बोलावून घ्या - कित्येक जण तर आजकाल बरेच दिवस भारतात रहातात. काही काही आमच्यासारखे तर एव्हढे बावळट आहेत की म्हंटले तर फुकटातहि शिकवतील.

आदीसिद्धी ,खूप छान

अहो आम्ही पण फुकटातच वर्ग घेतले होते.सुट्टीचा वापर आणि शिकवण्याची हौस पूर्ण केली.
विज्ञान आणि गणिताच म्हणाल तर शाळेच्या उपक्रमा अंतर्गत आमच्या शाळेने ज्या दहा शाळा दत्तक घेतल्या होत्या तिथेही आम्ही शिकवले आहे.एकंदरीत आपण शाळेत असूनही आपल्यापेक्षा लहान मुलांना शिकवण हा खूप भारी अनुभव असतो जो आम्हाला दोन वर्षापूर्वी शाळेमुळे मिळाला.प्रत्येक गोष्टीची पैशात किंमत करण्यापेक्षा मनाला किती समाधान मिळेल यात केली तर ते स्वीकारायला सोप जात; अस माझी आजी म्हणते आणि ते मला पटण्यासाठी मी हा एक अनुभव घ्यायचा ठरवला.ते मला पटलसुद्धा.

आदिसिद्धी ग्रेट ! आपण एक पाऊल पुढे टाकलेत...

धन्यवाद ऋन्मेषदादा आणि सिम्बा.आणि मला एकेरी नावानेच हाक मारा कारण मी खूप लहान आहे तुम्हासर्वांपेक्षा.