देणगी नुसती नको वृद्धाश्रमाला

Submitted by सुप्रिया जाधव. on 4 October, 2017 - 00:35

ज्या क्षणाला तान्हुला ओटीत आला
जीवघेण्या वेदनेचा अंत झाला

चांगला-वाइट... ठरवते तू कशाला ?
येथला प्रत्येक माणुस वेगळाला

धार पाण्याची सरळ पडणार नाही
लावली आत्ताच तर घागर नळाला !

आज त्याच्याशी तुझी होणार मैत्री
आज तो बाहेर शरिरातुन निघाला

व्यस्ततेमधुनी जरासा वेळ काढा
देणगी नुसती नको वृध्दाश्रमाला

वासना इर्षा अपेक्षा द्वेष मत्सर
गोड घे मानून हा गोपाळकाला

जन्मल्यावरती जणू मृत्यू म्हणाला
हा पहा हा लागला मासा गळाला

सुप्रिया

विषय: 
काव्यलेखन
Groups audience: 
गुलमोहर - गझल
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users
शेअर करा