Submitted by सुप्रिया जाधव. on 20 January, 2017 - 07:22
फ़क्त शिक्षण पाहुनी ठरते इथे तनखा
पाडुनी पैलू हि-याला मग चमक परखा
एकतर्फी गुंतते त्याच्यामधे कारण...
झाड़ वेलीला कधी मारेल का विळखा ?
थेंब ओघळतो दवाला स्पर्शल्यावरती
दागिना अनमोल आहे लांबुनी निरखा
सर्व प्रश्नांचे मिळाले वाटते उत्तर
त्या क्षणी निर्माण होतो प्रश्न का नवखा ?
भावनांचे सूत घे कातावयाला तू
त्याविना आयुष्य म्हणजे गंजका चरखा
झाकल्याने वाढते औत्सुक्य दुपटीने
चेहऱ्यावरती तुझ्या ओढून घे बुरखा
सुप्रिया
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
औत्सुक्य>>>>म्हनजे???
औत्सुक्य>>>>म्हनजे???
बाकि खुप मस्त लिहिलि आहे गजल........
विळखा,निरखा...दोनही गजब शेर!
विळखा,निरखा...दोनही गजब शेर!
शेवटचा शेरही छान!