Submitted by निखिल झिंगाडे on 26 October, 2016 - 03:41
तू सोबत असताना वाट वाकडी केली
अगणित वणव्यांशी मैत्री खूशाल केली
अंधार जीवनाचा तेव्हा उजाळ झाला
जाळून जीव माझा जेव्हा मशाल केली
मदमस्त या रुपाने भलतीच कमाल केली
अंधारातही आरशाला दृष्टी बहाल केली
तू फूल मागण्याला खुपच उशीर केला
ओसाड बाग त्यांनी नुकतीच काल केली
डोळे भरले पुन्हा तुझी आठवण आली
हृदयास धडधड ही 'अनामिक' बहाल केली
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
