प्रेमभंगात

विरक्त रात्र विरहाची जळतो लाव्हा मनात
मनही लागते जळू आठवणीच्या मोहबंधनात

रात्रही माझी जागते स्वप्नही माझे भंगते
होतो मी कावराबावरा नाजुक विरहाच्या क्षणात

वाटच पहात असतो मी तुझ्या येण्याची
चांदण्या धुंद रात्री दुःखी मनाच्या कोंदनात

लागते ओढ तुझीच आस मिलनाची तुझ्याच
धाव घेतेच मनपाखरू गहीवरल्या अखेरच्या क्षणात

सांगतो 'अनामिक' घे सावरुन तुच स्वःताला
होशील नष्ट तुच तुझ्या स्वःताच्या प्रेमभंगात