आवाज इतिहासातल्या सोनेरी पानांचा

कलर्स मराठीवर ही मालिका सुरू होऊन आता खरे तर ४-५ आठवडे अधिक होऊन गेलेत. महाराष्ट्राच्या इतिहासातील ३ अतुल्य व्यक्तिमत्वांचे दर्शन मर्यादित भागांच्या मालिकेत सोमवार, मंगळवार रात्रौ ९:३०-१०:३० दाखवणार आहेत. ज्ञानेश्वरांची कथा आधीच संपलीय. कालपासून (१ ऑगस्ट) महात्मा ज्योतीबा फुले आणि सावित्रीबाई फुले ह्यांची कहाणी सुरू झाली.
कालचा भाग छान वाटला. कुमारवयीन ज्योती साकारलाय प्रफुल भालेरावने आणि सावित्री साकारलीय मृण्मयी सूपल हिने. पहिल्या भागात माळी समाजात जन्मलेल्या ज्योतीला कुमार वयात असलेली शिक्षणाची ओढ आणि समाजातल्या पददलितांवर केलेल्या अत्याचाराने व्यथित झालेला ज्योती दाखवला. तशातच आपल्या शाळेतल्या ब्राह्मण मित्राच्या लग्नात माळी समाजातला म्हणून त्याची स्वत:ची झालेली उपेक्षा ह्याने क्रोधीत झालेला ज्योती प्रफुलने छान साकारला. त्या वयातही ज्योतीला जाणवते की अन्याय तर होतोय, पण तो अन्याय सहन करणे हे देखील चूकच. आणि मग ह्या अन्याया विरोधात तो तर उभा राहीलच पण बाकीच्यांनी पण उभे राहिले पाहिजे. हे कळण्यासाठी त्यांच्यासाठी ज्ञानाची दारे उघडी केली पाहिजेत. तो आणि त्याचा ब्राह्मण मित्र (नाव मी मिस केले) प्रण करतात की आपण समाजातल्या तळागाळातल्या उपेक्षित लोकांना शिक्षण देऊ. आजपासून वयात आलेले ज्योतीराव साकार करीत आहेत प्रसाद ओक आणि सावित्रीबाईंची भूमिका केलीय "का रे दुरावा" मधल्या नेहा जोशीने. नेहाला कधीच अशा रुपात मी पाहिले नाहीय, त्यामुळे तिच्याबद्दल उत्सुकता आहे.

ह्या आधी झालेले ज्ञानेश्वरांचे भाग मी जाता येता बघितले. ते इतके भावले नव्हते. एकतर सौरभ गोखले ज्ञानेश्वर म्हणून डोक्यात काही केल्या बसत नव्हता. आणि पार्श्वसंगीतात करूणरस जरा जास्तच भरलेला. त्या तुकारामांच्या तू माझा सांगाती मध्ये पण करूण रस ठासून भरलाय. म्हणजे आता हे लिहिताना मला सहज वाटतेय मा‍झ्या डोक्यात भक्तिरस अन करूणरस ह्यात गल्लत तर होत नाहीय ना? पण पं. भिमसेन जोशींची अभंगवाणी ऐकताना मनाला जी शांतता वाटते ती नक्कीच तू माझा सांगाती चे पार्श्वसंगीत ऐकताना वाटत नाही. असो...
तर केवळ सौरभ हेच कारण नाही पण एरवी पण ज्ञानेश्वरांच्या काही सर्वपरिचित ओव्या ज्या प्रसंगात गुंफल्या ते मला आवडले नाही. उदा. ज्ञानेश्वरांची बालपणीची मैत्रीण लग्नानंतर गावी परत येते आणि तोवर बऱ्यापैकी समाजमान्य झालेल्या ज्ञानेश्वरांना भेटते आणि मोगऱ्याची फुले देते. त्यांचे संभाषण चालले असताना तिचे वडील येतात. ते अजूनही ज्ञानेश्वरांचा दुस्वास करीत असतात. मग तिघांमध्ये बोलणे होते आणि ते तिला रागावून घेऊन जातात. ते गेल्यावर ज्ञानेश्वर मोगऱ्याची फुले हातात घेऊन बघतात आणि "मोगरा फुलला, मोगरा फुलला" ही ओवी म्हणतात. मला काही हे झेपले नाही.
उंच माझा झोका मध्ये न्यायमूर्ती रानडे झालेला विक्रम गायकवाड ज्ञानेश्वरांचे बाबा झालेला. तो मात्र अशा भूमिकेत खूप छान दिसतो. न्या. रानडे म्हणून मला तो आवडायचा आणि आता ह्यात देखील छान वाटला.

तर सध्या सुरु झालेला महात्मा ज्योतिबा फुले ह्यांचा भाग बघायला विसरू नका. झीवर चला हवा येवूद्याचा गोंधळ बघण्यापेक्षा हे फारच चांगले आहे.