युगे लोटून गेल्यावर कुणी साहीर होतो

रणांगण गाजवत प्रत्यक्ष कोणी वीर होतो
कुणी ती वर्णने ऐकूनही खंबीर होतो

हवेवर गंध मातीचा जसा वाहून येतो
मनामधला तुझा वावर तसा जाहीर होतो

अचानक भेटल्यावर बोलणे सुचते कुणाला ?
अवांतर बोलण्यामध्ये जरी माहीर होतो

विसंगत वागल्याचे शल्य बोथट होत जाते
पुरस्सर मारलेला टोमणा खंजीर होतो

स्वतः व्यतरिक्त हल्ली बोलते कोठे कुणाशी ?
तुझ्यापाशी मनातिल बोलण्याचा धीर होतो

मनांना जिंकणारा एक वेडा पीर होतो
युगे लोटून गेल्यावर कुणी साहीर होतो

-सुप्रिया