कोणीच येत नाही माझ्या घरात आता (तरही)

ती ओढ तो जिव्हाळा नुरला कुणात आता
कोणीच येत नाही माझ्या घरात आता

सगळीकडेच हल्ली आहेत भाव एकच
ना घासघीस करती कोणी दरात आता

करतात साजरे सण सारेच आजही पण
उत्साह राहिला ना तैसा जनात आता

नुसतेच गर्जती अन जाती निघून सारे
अवसान राहिले ना इथल्या घनात आता

सरकारची म्हणे ही सेवा जलद गतीची
देताच लाच होती कामे क्षणात आता

होतात मोकळे ते देऊन ई-शुभेच्छा
गुंतायचे कुणाला नाही कुणात आता

आशा तुला कशी रे फेडेल पांग तो सारे
तू राहतोस 'इस्रो' कुठल्या युगात आता ?

-नाहिद नालबंद 'इस्रो'
[९९२१ १०४ ६३०]

===================================

तरहीच्या (कोणीच येत नाही माझ्या घरात आता) याच ओळीव‍र हजल लिहण्याचा पहिलाच प्रयत्नः

कुत्र्यास बांधले जी मी अंगणात आता
कोणीच येत नाही माझ्या घरात आता

थोबाड ते तिचे पण मी चेहरा म्हणालो
ती मानते स्वतःला सुंदर जगात आता

भेटीत हाय पहिल्या पडली पसंत त्याला
पाण्यात म्हैस जैसी बसली मनात आता

मागून मेल भासे निघते फिमेल पुढुनी
उरला फरक न काही मुलगी मुलात आता

आयुष्यभर तयांचा संसार काटकसरी
दोघात एक कवळी कलत्या वयात आता

-नाहिद नालबंद 'इस्रो'
[९९२१ १०४ ६३०]