तू..भाग १

गंधार तुझ्या स्पर्शाचा अलवार स्पर्शूनी जावा
घनगर्द सांजेला जणू राधेला कृष्ण मिळावा..

असा तू..माझा कृष्ण..तुझा प्रत्येक शब्द एक आठवण बनून राहीला आहे....का आलास तू माझ्या आयुष्यात? वार्याच्या थंड झुळूकीप्रमाणे आलास आणी मग एक धुंद वादळ होऊन मला उध्वस्त करून गेलास..नंतर मी आपली शोधतेय..माझ्या मनाचे तुकडे..खरच असच असत का प्रेम? शांत तरी उध्वस्त..संथ तरी इतक वाहवते की की एका क्षणात सगळ आयुष्य जगून जाव आपण..

तू आहेस चंद्रमा म्हणून भरती मला आली..प्रत्येक शब्द तुझा..असा ओघवता..असा अलवार की मनास भिडून जावा..तुझ्या एका शब्दासाठी जग जिंकेंन मी..तू परत भेटशील का? खरा तर माहीत नाहीए मी तुला परत पाहु शकेन की नाही..स्वतमधल सगळ प्रेम, मन, आत्मा, स्वत्व बाहेर काढाव, सूर्याच्या किरणानी ते उजळून निघाव, चांदण्यानी त्यावर मखमली मुलामा द्यावा..आणी प्राजक्ताच्या सुगंधात ते भिजवून माझ्यापुढे सादर कराव, अस काहीस तू समोर आल्यावर वाटत....

तू आरसा आहेस..माझा मनाचा..तुझी प्रत्येक नजर म्हणजे माझ्या हृदयाची स्पंदन आहेत..इतका तू जवळचा...पण..तरीही तू माझ्याकडे पाहिलस की मी लपायला जागा शोधते..तुझ्याच मिठीत..दुसरा कुठे आधार आहे मला? दुसर अस्तित्वच उरला नाहीए माझे..तू ऐकतोयस ना? मी तुझ्या हृदयाच्या एकेक ठोक्यात आहे..तुझ्या प्रत्येक श्वासात आहे..मला दूर करू शकणारच नाहीयस तू..मग हा दुरावा का? ये परत चांदण्यात फिरूया..परत तो क्षण जागवूया..ये..खरच परत ये आज..

प्रत्येक श्वास धावतो तुझ्या सावलीमागे..
आयुष्यभर शोधेन तुला, आज जरासा मिळून जा..

क्रमश: