Submitted by धनुर्धर on 29 April, 2015 - 05:15
डोळ्यातील ढगांचे श्वास मोकळे झाले
साचलेल्या मनाचे आकाश मोकळे झाले
निघून गेला होता कुडी मधून जीव
जिंदा असण्याचे भास मोकळे झाले
गुलामीलाच आमुची वाटून गेली लाज
तुझ्या चरणांचे दास मोकळे झाले
पोटामधील आगीत जळून गेली भूक
कंठात अडकलेले घास मोकळे झाले
सांगू कशास आता कुणाशीही मी नाते
पायातील बेड्यांचे फास मोकळे झाले
विझवून टाकले होते देव्हार्यातले दिवे मी
देव दिसण्याचे आभास मोकळे झाले
. . . . . . . . धनंजय . . . . . . .
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
मस्त ! मतल्यातील दुसरी ओळ खास
मस्त !
मतल्यातील दुसरी ओळ खास जमलीये..
धन्यवाद . . . .
धन्यवाद . . . .
धनंजय, कृपया गझलतंत्र अवगत
धनंजय,
कृपया गझलतंत्र अवगत करावेत
खयाल छान आहेत.
प्लीज थोडे मार्गदर्शन करावे.
प्लीज थोडे मार्गदर्शन करावे.
खयाल छानच आहेत कविता
खयाल छानच आहेत कविता आवडली.
बेफिजीनी म्हटल्याप्रमाणे प्रत्येक ओळीचे वजन पहा. ओळ वृत्तात आहे कि नाही ते पहा. अधिक माहिती साठी बेफिजीनी गझल संदर्भात लिहिलेला लेख शोधा तो तुम्हाला मार्गदर्शक ठरेल.
पुढील लिखाणास शुभेछ्या!
पुढील लेखनास
पुढील लेखनास शुभेच्छा
तंत्राचे बघाल
निघून गेला होता कुडी मधून
निघून गेला होता कुडी मधून जीव
जिंदा असण्याचे भास मोकळे झाले
बढिया!!