त्यांनी जरी कितीदा मज मोजले तरी,

त्यांनी जरी कितीदा मज मोजले तरी,
काढायला न जमली माझी सरासरी!

मी जन्मजात वारा, पायात भिंगरी....
असतोच मी कुठे रे, माझ्या तरी घरी?

गेले रित्याच पोटी तारुण्य बापुडे.....
तोंडात दात नाही, हातात भाकरी!

हे पोट आड आले, अभिमान लोपला....
घालून मान खाली केलीच नोकरी!

धस लागला कितीदा, आयुष्य फाटले....
ना झाकली गरीबी, केले रफू जरी!

अंत:पुरात जागा मी मागतो कुठे?
चालेल काळजाची पडण्यास ओसरी!

चिरकूट एक होतो मी, मान्य हे मला....
चुंबळ म्हणून आलो कामी तुझ्या तरी!

आली वयाप्रमाणे मज पोच शेवटी....
मी शांतचित्त झालो जपताच श्रीहरी!

प्याले विटंबनांचे इतके पिले अरे......
श्रीकंठ जाहलो मी विष प्यायल्यापरी!

झोपेमधेच येते भेटायला गझल.....
स्वप्नात रोज माझ्या येतेच ती परी!

ओठांवरीच अलगद येते गझल नवी.....
मग लेखणीस माझ्या येतेच तरतरी!

-------प्रा.सतीश देवपूरकर
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१