कधी हसावे, कधी रुसावे किती बहाणे...

कधी हसावे, कधी रुसावे किती बहाणे
तिचे बहाणे किती जनांना करी दिवाणे..

तिला पाहता कधी कुणाला सुचते कविता
तिला पाहता मुक्यास वाटे गावे गाणे...

घायाळ करी तिची अदा ही भल्याभल्यांना
तिच्या अदानी खुळे जहाले किती शहाणे...

स्पर्श होता मिटते पर्ण तृण लाजरे
तसेच आहे मोहविणारे तिचे लाजणे...

लगीन व्हावे तिच्या सोबती तिचेच व्हावे
देवास मागती तरुण पोरं हेच मागणे...