एकटा

Submitted by आनंद पेंढारकर on 29 July, 2013 - 10:57

पेलुनी आयुष्य ओझे चालताना एकटा
वाट गेली फसवुनी चकव्यात फिरतो एकटा

दिवस सारा भोवताली माणसांचे घोळके
रात्र होता, चांदणे, आकाश अन मी एकटा

वाटतो आनंद अवघा गोतगण ना पाहता
दु:ख कुरवाळीत आडोशास बसतो एकटा

बूच भरले दु:ख त्यांचे उठुन जाती संपता
बाटलीच्या संपण्याचा मीच साक्षी एकटा

मैफिलीची ओढ, टाळ्यांची नशा रक्तामध्ये
आळवीतो मग कधी मी मारवा कां एकटा ?

पाठ राखायास आहे सैन्य आता केवढे
फुंकली जेव्हा तुतारी मीच होतो एकटा

http://www.kavitamazi.com/content/एकटा

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users