Submitted by आनंद पेंढारकर on 28 June, 2013 - 12:02
वेदनांचे गीत होते नको तेव्हा
नेमके ओठात येते नको तेव्हा
आवराया पाहतो या पसाऱ्याला
कां नवे नाते उगवते नको तेव्हा ?
वेळ काढुन घे रडूनी मनाजोगे
हासणे लादून येते नको तेव्हा
ओंजळीला भान नुरते मिटायाचे
सावरी अलगद उतरते नको तेव्हा
भोवती विळखा गुलाबी मखमलीचा
ऊन डोकावून जाते नको तेव्हा
आनंद पेंढारकर
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
आशय छान.... पण अलामत ??
आशय छान....
पण अलामत ??
लय आवडली पाळलीतही छान रदीफ
लय आवडली पाळलीतही छान
रदीफ -अनुसारी असे काहीसे म्हणावेसे वाटले
खयाल छान असतात !! गझलियत जरा कमी जाणवते मला तुमच्या रचनांत ...मन मला हवय तितकं हेलावत नाही माझं पण तुम्ही छानच लिहिता हे नक्की
शेरात कथात्मकाता छान असते ... काव्यमयता जरा कमी करून नाट्यमयता कशी साधता येईल यावर विचार करून पाहू शकाल का .....तशी गरज नाही एक वेगळी शैली आपल्या हाती लागली असेल / आवर्जून हाताळत असाल तर मग तर अजिबातच नाही मी आपलं सहज सुचलय ते बलतोय
चूक भूल द्यावी घ्यावी .........
>> ओंजळीला भान नुरते
>>
ओंजळीला भान नुरते मिटायाचे
सावरी अलगद उतरते नको तेव्हा
<<
वा!