मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
मला भेटलेल्या कविता : 1
1 . Joc cu avioane
Era un joc rotund de avioane:
unele erau aurii,
altele argintii.
Uite-așa: o jumătate de cerc,
de la stânga, sus,
până jos, lângă acoperișe
… și apoi până sus, la dreapta,
aurii, argintii.
Cum se mai rostogoleau
aurii, argintii…
După-aceea a pierit casa vecinului
și casa din colț
și casa de-alături…
Și eu, de mirare,
clătinam din cap:
uite, nu mai e o casă!…
uite, nu mai e o casă!…
uite, nu mai e o casă!…
1. विमानांचा खेळ
ते नृत्य वर्तुळान्मधून पुढे सरकत होतं – विमानांमधून :
काही सोनेरी ,
काही रुपेरी.
ती फिरत होती : अर्धवर्तुळात
डावीकडे, वर जात ,
मग खाली येत , छपरांवरून
......नंतर वर , उजवीकडे
सोनेरी , रुपेरी .
कशी गिरक्या घेत होती ,पडताना
सोनेरी , रुपेरी.....
त्यानंतर एका शेजार्याचे घर मृत्यू पावले.
मग कोपर्यावरचे घर
आणि शेजार्यांचे घर
मी चकित झालो
आणि डोके हलवले
पहा, त्या तिकडे एकही घर नाही ......
पहा, या इकडे एकही घर नाही......
पहा ,इथे एकही घर नाही .....
एका लहान-८-९ वर्षाच्या मुलानी पाहिलेला आपल्याच गावावरील बॉम्ब हल्ला !
जणू विमानांचा चाललाय खेळ ! विमानं गोल- अर्धगोलाकार वर्तुळातून वर खाली, डावी- उजवीकडे झेपावताहेत आणि त्यांच्यामधून पडताहेत खाली सोनेरी-रुपेरी (बॉम्बज) पण या छोट्या मुलाला बॉंम्बज म्हणजे काय कुठे कळतंय ! त्याला जणू आतीशबाजीचा खेळच वाटतो आहे ! आणि जेव्हा घरे नाहीशी होताना दिसतात, तेंव्हा मात्र ते दारूण सत्य त्याला जाणवतं ! घर मृत्युमुखी पडलंय , तो म्हणतो ! घर म्हणजे घराचं एक जिवंत अस्तित्व, त्यातली माणसे, त्या छोट्याचे त्यात राहणारे मित्र-मैत्रिणी- घरातली मांजर, कुत्रा आणि आणखीही पाळीव प्राणी...
आत्ता ही सारी माझ्या ओळखीची घरं होती, आणि आता इथे काहीच राहिलं नाही !!!
कवी निकिता स्तनेस्कू १९३३ मध्ये जन्मला आणि काही वर्षातच दुसर्या महायुद्धाने रोमानियातले जनसामान्यांचे जीवन उद्ध्वस्त केले....
