मी तिच्या वेणीतल्या गज-यात होतो!

कैलासराव!
या शेरात आम्ही म्हणतो की, मी तिच्या(प्रेयसीच्या) वेणीतल्या गज-यात होतो! म्हणजेच तिच्यासाठी मी म्हणजे एक फूल होतो, जे तिने गज-यात जणू माळले आहे!
पुढे आम्ही सानी मिस-यात म्हणतो की, मी जणू काही किंवा की, कुण्या गझलेच्या मिस-यात होतो!
सहृदयी रसिकांच्या, दोन ओळीतील कलात्मक साधर्म्याचे सौंदर्य त्वरीत लक्षात यावे!
म्हणजेच इथे आम्ही आमच्या प्रेयसीला गझलेची उपमा देत आहोत, ज्यामुळे आमच्या प्रेयसीचे सौंदर्य/लावण्य अधोरेखित होते. शिवाय वेणीत जसे फूल माळलेले असते तसे तिने जणू आम्हालाच माळले आहे असे म्हटल्याने तिच्या लेखी आमच्याविषयी काय भावना आहेत हेही सशक्तपणे अभिव्यक्त होते!

वरील स्पष्टीकरणावरून हा शेर(मतला) एक स्वयंपूर्ण स्वयंपूर्ण कविता आहे! त्यातील विचार, उपमा, सूचकत्व, कल्पनाविलास, शब्दकळा यांवरून मांडलेला विचार हा निश्चीतच काव्याच्या पातळीवर पोचलेला आहे!
अवांतर: फक्त विरोधाभास असला म्हणजेच शेराचा प्रभावी समारोप होतो काय? शेरातील दोन्ही मिसरे एकमेकांना कलात्मकरित्या पूरक असतील तर समारोप प्रभावी होत नाही काय? मांडलेल्या विचाराचे कलात्मक आवर्तन दुस-या मिस-यानंतर पूर्ण होत असेल व स्वयंपूर्ण कवितेचा /काव्याचा अनुभव जर वाचकांपर्यंत शेरातून पोचत असेल तर त्या शेराचा समारोप प्रभावी झाला आहे असे म्हणता येत नाही काय?

मूळ शेर असा होता......
मी तिच्या वेणीतल्या गज-यात होतो!
तोडला गेलो तरी तो-यात होतो!.............आमच्या रानफुले संग्रहातून.

हा शेर मतला होवू शकत नाही कारण अलामतभंग इथे झाला आहे. म्हणून आम्ही उला मिसरा कायम ठेवून दुसरा मिसरा बदलला व मतल्यातून सुटका करवून घेवून संपूर्ण गझल वेगळीच आज लिहून काढली!

थांबतो!
...........प्रा.सतीश देवपूरकर

दोन्ही मिसरे त्रयस्थ पणे वाचा..... तुम्ही तुमच्या प्रेयसीला गझल म्हणत आहात याची सुतरामही शक्यता जाणवत नाही.<<<<<<<<<<<<<
हतबल व नतमस्तक या युक्तीवादापुढे!

हा दोष कदाचित माझ्या सौंदर्यबोधाचा असावा..... व माझी तबियत जरा कमी शायराना असावी.<<<<<<<<<<<<<<<<<हाताची घडी, तोंडावर बोट!

प्रोफेसर सायेब, तुमी फार चांगली गजल लिवली हाय. काय काय लोक वाईट साईट म्हंत्यात्,तुमी दुर-लक्ष करा. आनी लग्गेच दुसरी गजल बी येव द्या.<<<<<<<<<<<
पुढील दिवस उजाडू द्या, पुढील गझल पोचती होईल!

ईब्लिस,
पसंद अपनी अपनी!

विजयराव!
'आफ्टरथॉट' वाटतो.
<<<<<'आफ्टरथॉट' आहे की,' बिफोरथॉट' हे महत्वाचे, की थॉट महत्वाचा?

हा म्हणजे अगदीच दुबळा व पलायनवादी युक्तीवाद झाला एका हतबल माणसाचा!
"आपली एखादी गझल वाचायची राहिली तर काही गमावले असे वाटत नाही"गमावण्यापेक्षा
<<<<<<इथे कमावलेले पण गमावण्याची पाळी येते काही महाभागांच्या गझला, अभिरुची व युक्तीवाद पाहून!
गमावण्यापेक्षा कमावणे महत्वाचे, जे ज्याच्या त्याच्या कलात्मक कुवतीवर, एकंदर काव्यबोधावर व मनाच्या निर्व्याजतेवर अवलंबून असते!
टीप: कुण्या महाभागांनी काही कमवावे म्हणून आम्ही कधीच लिखाण करत नाही!
उलट काही महाभागांनी आमचे लिखाण न वाचलेलेच बरे, कारण त्यांना ते न पचण्याची शक्यताच जास्त असते!
आता अनेक गंभीर/विनोदी/विदूषक इथे तारे तोडायला येतील हे आम्ही जाणून आहोत!
उंदराला मांजर साक्षी!..............हेच खरे!
नंगेसे खुदा भी डरता है.....हेही खरेच!

तिलक/बुक्का/मळवट/कुंकू/बांगड्या काहीही धारण करणारे येवोत!
झूल फक्त वेगळी, काय फरक पडणार आहे?
आत कोण आहे हे कळते हो!
इथे बरेच हांजीबाबा आहेतच त्यांना ओवाळायला!
असल्या बुरखेवाल्यांना आम्ही आमच्या सावलीलाही उभे करत नाही!
तर त्यांचे पुराण ऐकणे तर दूरची बात झाली!

अरे वा छान शेर लिहिता की, छोट्या वृत्तात कावळेराव!