देवो कुणीही काही दिलासा, रोगास माझ्या उपचार नाही!

गझल फार आवडली.

माझ्या उशाशी आयुष्य त्यांचे वर्षानुवर्षे जागेच आहे;
कालांतराने होईल सुटका माझी, असा हा आजार नाही!<< वा वा

अपरात्र झाली, आताच ये तू, येईन संगे, मृत्यो तुझ्या मी! (असे करावे लागेल मला वाटते)
झोपेत आहे दुनिया, कुणाला काहीच आता कळणार नाही!! << छान

यावा कवडसा अगदी तसा हा काळोख येतो हृदयात माझ्या;
तुम्हास माझ्या अस्वस्थतेचा अंदाज केव्हा येणार नाही! << दोन्ही मिसरे स्वतंत्ररीत्या आवडले.

भाळून झाले रूपावरीही, मोहून झाले रंगावरीही;
मी कोण आहे? जग काय आहे? कळते मला, मी फसणार नाही! << छान

माझाच वारा, माझ्याच लाटा, माझी नदी अन् माझा किनारा!
मी ओघ आहे वेड्या अनादी, कोणामुळे मी थिजणार नाही!! <<< चांगला शेर

गझलेसाठी अभिनंदन प्रोफेसर साहेब

-'बेफिकीर'!

येईन संगे, मृत्यो>>>>> हेच सान्गायला अलो होतो

वृत्त मस्त निवडले आहे निभावलेयही मस्त
काही खयाल नेहमीचे देवपूरकर स्टाईल नाहीयेत त्यामुळे गझल हटके झाली आहे
सर्व शेर मस्त

यावा कवडसा अगदी तसा हा काळोख येतो हृदयात माझ्या;
तुम्हास माझ्या अस्वस्थतेचा अंदाज केव्हा येणार नाही!>>>>>>>> हा सर्वोत्तम वाटला

धन्यवाद

तुमच्या इतर गझलांपेक्षा वेगळी गझल!

छान.

वहिनींनी आत्ता कंप्यूटर ऑन करू दिला वाटते प्रोफेसर साहेब?

शेवटचे दोन शेर नसते तरी चालले असते.

आधीचे चार शेर तूफान.

ठेवणीतल्या पैठण्या काढायला लागलायेत की काय प्रोफेसर? (हलके घ्या कृपया)

आवडली!

देवो कुणीही काही दिलासा, रोगास माझ्या उपचार नाही!
ठाऊक आहे, हेही मला की, मी फार आता जगणार नाही!! << व्वा ! >>>

माझ्या उशाशी आयुष्य त्यांचे वर्षानुवर्षे जागेच आहे;
कालांतराने होईल सुटका माझी, असा हा आजार नाही!

अपरात्र झाली, आताच ये तू, येईल संगे, मृत्यू तुझ्या मी!
झोपेत आहे दुनिया, कुणाला काहीच आता कळणार नाही!!

यावा कवडसा अगदी तसा हा काळोख येतो हृदयात माझ्या;
तुम्हास माझ्या अस्वस्थतेचा अंदाज केव्हा येणार नाही!<<<< सुंदर>>>

मस्त गझल सर

निवडक १० मधे घ्यावीच लागली....

सर, अप्रतिम गजल. अथ पासून इति पर्यंत आवडली.

भाळून झाले रूपावरीही, मोहून झाले रंगावरीही;
मी कोण आहे? जग काय आहे? कळते मला, मी फसणार नाही!

माझाच वारा, माझ्याच लाटा, माझी नदी अन् माझा किनारा!
मी ओघ आहे वेड्या अनादी, कोणामुळे मी थिजणार नाही!!

सकस आणि सखोल लिहीलत.