Submitted by अनाहक on 28 August, 2012 - 01:30
मी गं कधी माझ्या दु:खाचे केले लाड होते
तूच त्यांना केले पापण्यांच्या आड होते
अडवण्यास आसवे माझी बांधले बांध किती
धाव घेण्या तुजकडे केले मीच बिघाड होते
कारण काय तुझे तर बंद होती कवाडे
(दार माझ्या घराचे उघडे सताड होते)
वळवली पाऊले तू लडिवाळ हुंदाक्यासवे
खरेच माझे स्मशान इतके ओसाड होते?
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
बरी आहे अगदीच सुमारही नाही
बरी आहे अगदीच सुमारही नाही वाटली