वर्षासूक्त १

Submitted by मोहन वैद्य on 8 July, 2012 - 07:37

आकाशातील झारीमधुनी
जल बरसे झरझर फिरुनी

लपंडाव अंधार उजेडाचा
सूर्यकिरण अन नभपटलांचा

मंद समीराच्या झूल्यावरती
हिरवे पर्णपाचू मोदे डुलती

रवितेजा पैजू पाहे लखलखती चंचला
साहे ना तेज त्यापरी बघु इंद्रधनुला

ओलेतीचे सौंदर्य बघुनी वसुंधरेचे
तृप्त मनी साफल्य झाले द्रूष्टीचे

गुलमोहर: 
कविता
शेअर करा