वर्षासूक्त२

Submitted by मोहन वैद्य on 4 July, 2012 - 09:23

सरसर टपटप वर्षती धारा
गार गार अभिषेक न्यारा

त्यातच द्वाड घुमतो वारा
शिरशिरी भरी सर्व शरीरा

मनास घाबरवी अंधार सारा
देहास धडकवी नभीचा नगारा

सख्या जवळ घे या वल्लरीला
कळे तूच आधार या घडीला

विरुन गेले अर्धांगी तुझ्या मी
होऊ दे कितीही गडगडाट व्योमी

गुलमोहर: 
कविता
शेअर करा

वैभव आणि विभाग्रज,
प्रतिसादासाठी धन्यवाद

Submitted by मोहन वैद्य on 7 July, 2012 - 23:26