Submitted by निशिकांत on 4 July, 2012 - 01:56
प्राक्तना मी विनवतो तू ऐक ना!
येत जा देवून थोडी कल्पना
मेघ वांझोटे कसे आले नभी!
कोरड्या अन् गडगडाटी वल्गना
कगदी नावा करोनी ठेवल्या
वाट बघती ये बरस रे तू घना
भंगण्या तप मेनका यावी कधी
याच हेतूने सुरू आराधना
दप्तराचा अन् अपेक्षांचा किती
भार पाठीवर! मुलांची वेदना
षंढ सारे सोसती अन्याय का?
लुप्त कोठे जाहली संवेदना?
जर जिहादी ठार झाला तर म्हणे
त्यास मिळती कोवळ्या नवयौवना
शेत कसण्या लाजतो शिक्षीत का?
हीच आहे शिक्षणाची वंचना
शब्द का "निशिकांत" ओघळती असे?
शायरीतुन व्यक्त होती यातना
निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com
गुलमोहर:
शेअर करा
वाह्ह्ह्ह
वाह्ह्ह्ह मस्त्...........आवडली......
धन्यवाद काका अख्खी गझल
धन्यवाद
काका अख्खी गझल उत्कृष्ट आहे
मला हे तीन शेर फार आवडले
भंगण्या तप मेनका यावी कधी
याच हेतूने सुरू आराधना
जर जिहादी ठार झाला तर म्हणे
त्यास मिळती कोवळ्या नवयौवना
शेत कसण्या लाजतो शिक्षीत का?
हीच आहे शिक्षणाची वंचना
_/\_
लाजवाब...फारच सुंदर खयाल
लाजवाब...फारच सुंदर खयाल मांडले आहेत...
भंगण्या तप मेनका यावी कधी
याच हेतूने सुरू आराधना
शेत कसण्या लाजतो शिक्षीत का?
हीच आहे शिक्षणाची वंचना
हे दोन शेर खूप आवडले...