का म्हणू थांबेल कोणी? लोकही व्यापात होते!

गझल
का म्हणू थांबेल कोणी? लोकही व्यापात होते!
हात देणे, वा न देणे; ते तुझ्या हातात होते!!

या जगाला फक्त दिसले ताटवे माझ्या फुलांचे;
बोचणारे सर्व काटे माझिया हृदयात होते!

मोकळा तू, मोकळा मी, मोकळे मैदान आहे!
कोण आता जिंकतो; पाहू कुणाची मात होते!!

जिंकले श्रोत्यांस सा-या गायला बसताच त्याने;
काय त्याच्या नेमके पहिल्याच आलापात होते?

सावली होवून ज्याने साथही आजन्म केली,
कोण तो? मी कोण त्याचा; ते मला अज्ञात होते!

याच लाटांना विचारा....जन्मलो मी गात गाणे;
मी बुडालो त्या क्षणीही ओठ माझे गात होते!

काल हातोहात त्यांनी लाटली स्वप्नेच माझी;
कोण जाणे काय त्यांच्या लाघवी शब्दात होते?

फक्त आगीच्या धगीने काय धावाधाव झाली;
पेटले घरदार ज्यांचे तेच आरामात होते!

लाट होती वेंधळी अन् आंधळा होता किनारा;
ऐकमेकांच्या बिचारे सारखे शोधात होते!

ही घडी बसण्यास सारी जाळली मी जिंदगानी;
पापणी लवते न लवते; तोच वाताहात* होते!

-------प्रा.सतीश देवपूरकर
भूशास्त्र व खानिज तेल तंत्रद्न्यान विभाग,
नौरोसजी वाडिया महाविद्यालय, पुणे.
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१
*टीप: “वाताहत” बरोबर व “वाताहात” ही बरोबर!