काटे

Submitted by अज्ञात on 27 April, 2012 - 10:22

काटे फुलांच्या सन्मानास्तव
हृदयी 'स्व'त नटलेले बारव
कुणीही यावे गूज करावे
अविरत रत मनभर गुंजारव

भेट कधी अस्पर्श आभामय
कधी मेघछायेचे अंबर
आलिंगन चुंबनासवे कधि
सयभारित असते कधि संगर

कोषातिल मधुपराग संचित
भृंगमदन अधिराज्य तयावर
झुळुकेचे अंदोल स्वरांकित
ठाय हाय लय खर्ज तळावर

....................अज्ञात

गुलमोहर: 
कविता
शेअर करा

कोषातिल मधुपराग संचित
भृंगमदन अधिराज्य तयावर
झुळुकेचे अंदोल स्वरांकित
ठाय हाय लय खर्ज तळावर >>> हे विशेष उल्लेखनीय जाणवलं.

Submitted by UlhasBhide on 27 April, 2012 - 13:43

नेहमीप्रमाणेच कळली नाही पण एवढे नादमय शब्द जमवता कुठून आणि रचता तरी कसे ?
काय गारूड आहे कळत नाही. वाचली आणि वाईट म्हणण्यासारखं काहीच सापडलं नाही म्हणून चांगली आहे म्हणतो ! Happy

कुणीही यावे गूज करावे
हे मात्र चुकीचं आहे. तसं असतं तर... Happy

Submitted by टवाळ - एकमेव on 30 April, 2012 - 07:48

सर्वांचे मनःपूर्वक आभार !!

टवाळ एकमेव.........
<<कुणीही यावे गूज करावे
हे मात्र चुकीचं आहे. तसं असतं तर...:)....................>>

........काटे फुलांच्या सन्मानास्तव ....................
.........फुलांना न छेडण्यासाठी; त्यांना कुणी त्रास देऊ नये म्हणून बहिर्मुखी काटे असतात........ पण......

.........हृदयी 'स्व'त नटलेले बारव .................. असल्यावर त्यांचा त्या काट्यांचा प्रभाव चालत नाही. आणि म्हणून........

..........कुणीही यावे गूज करावे............ ही अवस्था येते करण ..........

............अविरत रत मनभर गुंजारव.............. यावर कुणाचेच नियंत्रण असत नाही......... Happy

बाकी गारूड माझ्यावरच झालेलं असावं..................... Happy

Submitted by अज्ञात on 3 May, 2012 - 06:59