रंगकर्मींचे 'पसायदान'

संदेश इथे लिहिल्याबद्दल धन्यवाद.

भारतामधे या दिनानिमित्त काय कार्यक्रम चालू आहेत हे सांगशील का? कारण मीडीयामधे याबद्दल काहीच वाचले नाही.

आजच्या दिवसाभरात एखादे तरी नाटक वाचेन

'पसायदान' खूप सुंदर आणि नेटकं. धन्यवाद, नी.

फार सुरेख!
अणि अनुवाद इथे दिल्याबद्द्ल आभार नी.

अनुवाद एकदम मस्त झालाय नी. सगळ्याच माहितीसाठी खूप खूप धन्यवाद!!

छान पसायदान.
मराठी नाटकांच्या बाबतीत तूम्हाला थिएटर आणि प्रेक्षक मिळोत, असे पण म्हणावे लागेल.

वा! वेलसेड. कसले आहे ते इंग्रजी. किती कमी शब्दात केवढे पसायदान. अमेझिंग.
अनुवादासाठीही धन्यवाद नीरजा.

युनेस्कोअच्या इंटरनॅशनल थिएटर इन्स्टिट्यूटने मला ५० व्या जागतिक रंगभूमीदिनानिमित्त संदेश द्यायला सांगून माझा सन्मानच केला आहे. >>>>>>>>> अभिनंदन!
पसायदान सुरेख.

पण जे नाटकवाले नाहीत त्यांच्यासाठी 'नाटक किस चिडीया का नाम है!' हे कळायला तरी काहीतरी करायला हवे. म्हणून आज या धाग्यापासून सुरूवात. >>> उत्तम.

मला वाटतं मराठी नाटकांची स्थिती जरातरी बरी म्हणावी इतर भाषिक नाटकापेक्षा. (अपवाद अर्थात बंगालीचा) की तसं नाहीये? त्याबद्दल जरा माहिती दे. तसंच रंगभूमीवर घडणार्‍या विविध experiments (प्रयोग) याबद्दल पण लिहत जा ना.

छान माहिती मिळाली नी. अनुवाद मस्तच!

मस्त धागा...... पसायदान अनुवादही आवडला.

'पसायदान' हा शब्द खुपच चपखल बसला आहे इथे.

अनुवाद आवडला.

मस्त..

छान अनुवाद केलास. मुळ इंग्रजी संदेश तर छानच.

खरेतर ह्यावर समुद्राएवढे लिहिता येईल. पण नुसती कल्पना येण्यासाठी मला काय वाचायला आवडेल ते लिहिते. (तसेच लिही असे मात्र नाही हं)..
नाटक लिहिणे/करणे केव्हा, का सुरु झाले? लिहिणे मुद्दाम सुरु झाले की चुकुन? सर्वात आधी कशा विषयांवर नाटके लिहिली/केली गेली? कोणत्या देशात कशाप्रकारची नाटके होत? अडचणी काय आल्या? माईक वगैरे प्रकार होते/नव्हते त्यावर कशी मात केली गेली? समाजाचा काही प्रतिकुल प्रतिक्रिया आली का? त्यावर मात करायला किती त्रास झाला? नाटकात/सादर करायच्या पध्धतीत/विषयात बदल कसा होत गेला? बाया केव्हा भाग घ्यायला लागल्या? कोणती गाजली? कोणती चांगली असुन नाही चालली? काळाच्या पुढील कोणती होती? लेखकाचा प्रत्यक्ष नाटक बसवण्यात सहभाग काय होता/आहे? अभिनेते भुमिकेत गुंतले त्याचा काही वैयक्तिक जीवनार परिणाम ज्यामुळे त्यांनी ती भुमिका सोडली? जालावर उपलब्ध असलेल्या काही क्लिप्स देऊन "अप्रतिम अभिनय, दिग्दर्शन, लिखाण, सेट, हालचाली, वेशभुषा म्हणजे काय असते" ती उदाहरणे. (कारण आमच्यासारख्यांना नाटक नुसतेच प्रचंड आवडते, छान आहे हे कळते पण बारकावे नाही कळत, त्याचा शास्त्रीय अभ्यास नसतो म्हणुन).
अशा आहे अगदीच बाळबोध प्रश्न नाहित लिहिले मी. कारण मी तरी ह्या प्रांतात बालवाडीतच आहे.

नी, या प्रश्नांची उत्तरं मलाही नाही माहित. जरा शोधाशोध करते आणि संदर्भ सांगते. एखाद्या आठवड्यात.. पण मुळात आपल्याला मिळणारा पुरावा म्हणजे प्रत्यक्ष नाटकं आणि नाट्यशास्त्रासारखं 'गाईडबुक' जे आदर्श नियम सांगतं. प्रत्यक्ष काय होत असे याचा पुरावा बहुदा नाहीच..
तरीही एकदा बघेन आणि सांगेन

अच्छा, तुला सजेशन्स हव्यात.. (सॉरी, मग वरचं उत्तर सुनिधीला होतं बहुतेक.)

अगं काही एक सूत्रच असायला पाहिजे असंही नाही. सुरुवात तुला अगदी मराठी नाटकाच्या इतिहासाने करता आली तरी छान होईल. विष्णुदास भावे या नावापलिकडे आम्हा इतरांना फारसं माहित नसतं. आणि त्यानंतर ती परंपरा कशी वाढली, इ.

किंवा नेपथ्य, रंगभूषा, नाटकाचा फॉर्म, नाट्यविषय अशा अनेक पैलूंमधे कसे कसे बदल होत गेले. असं काहीतरी. मला शप्पत या विषयाची काही माहीती नाही. मी काय कप्पाळ सूचना देतेय तुला?

हे जीवन म्हणजे एक रंगभूमी आहे आणि आपण सगळी त्या रंगभूमीवरची पात्रे आहोत...

आमच्या हापिसात ( अमेरिका) एक गोरा भारतीय accent ची खिल्ली उडवत होता. शेवटी म्हणाला हे नाटक फक्त मजेपुरतेच बरं! मी त्याला अस्खलित अमेरिकन accent मधे सांगितले,इतकी वर्षे मी तुझ्याशी नाटक खेळत आहे त्याचे काय?

अगं आमच्या दृष्टीने ती बर्‍यापैकी normative texts आहेत. म्हणजे त्यात लिहिलेलं त्यांच्या आसपासच्या परिस्थितीवर आधारित असतं पण एकीकडे ते 'कसं असलं पाहिजे' अशा दृष्टीकोनातून मांडलेलं असतं. मग त्यात इतर तत्कालीन व्हेरिएशन्स/ प्रादेशिक फरक असतील किंवा या परंपरेच्या बाहेर असलेले काही गट असतील तर ते येत नाहीत. अशा टेक्स्टला जर जोडीने ऐतिहासिक, पुरातत्वीय पुरावा मिळाला तर मग तत्कालीन परिस्थितीचे आणखी काही पैलू व्यवस्थित उलगडू शकतात

तेच सांगतेय गं. एखादी परंपरा पक्की अस्तित्वात असल्याशिवाय त्याच्या नियमांचं संहितीकरण (कोडिफिकेशन) होत नाही. पण त्या संहितेत आणि प्रत्यक्ष परिस्थितीत थोडाफार फरक असतोच किंवा काही गोष्टी वगळल्या गेलेल्या असतात. ग्रांथिक पुरावे, शिल्पं, पुरातत्व हे फक्त एकेक पैलू समोर आणतात तत्कालीन परिस्थितीचे. जितक्या जास्त पैलूतून एखाद्या गोष्टीचा पुरावा गोळा करता येईल तितका तो इतिहास पक्का होतो. म्हणजे उद्या भरताने स्पेसिफाय केलेल्या प्रकारचे रंगमंच सापडले किंवा एखाद्या प्रदेशात ते वेगळे सापडले तर आपल्याला ग्रांथिक पुराव्याच्या क्रेडिबिलिटीत भर टाकता येईल किंवा त्याची मर्यादा लक्षात येईल (दोन्ही एकसाथ ही होऊ शकते).

रैना +१

<<<<तुमचे काम (नाट्यकर्म!) खिळवून ठेवणारे आणि सृजनात्मक असो. ते विचारांना खाद्य देणारे, बुद्धीला चालना देणारे, हृदयाला भिडणारे आणि एकमेव असे असो. तुमच्या कामाचा उपयोग मानवता समजून घेण्यासाठी होवो व त्यामधे सहृदयता, निष्ठा, प्रामाणिकपणा आणि दैवी सौंदर्याचा वास असो. >>>>

खूप छान मूळ मेसेज आणि तितकाच छान अनुवाद नीधप

धन्यवाद