आठवण...

वा वा वा!

अधिक आवडलेल्या ओळी:

पण.. पावसाचे कुठले ? डोळ्यातले कुठले ?

मनाचा कोपरा मनाला बोचला

मान जशी थरथरली
देह खुर्चीवर कोलमड्ला
मन थार्‍यावर येताना
मोडक्या खुर्चीत
तुझ्याच आठवणींनी
पुन्हा आसरा दिला...

तसेच, नको असलेला गारवा हेही आवडले.

एका ठिकाणी थेंबचे थेब असा टायपो झालेला दिसतो.

कविता छान. धन्यवाद!

-'बेफिकीर'!

मस्त,आवडली.

थेब पुसत असताना
मनाचा कोपरा मनाला बोचला

नि:शब्द!

कविता आवडली.

सुंदर..

भुरुभुरु पडणार्‍या पावसाबरोबर
आठवणींचे शिंतोडे उडत होते
हातावर पडणारे थेंब मी पुसले खरे...
पण.. पावसाचे कुठले ? डोळ्यातले कुठले ?
>> हे अस्सल उतरले आहे!

थेब पुसत असताना
मनाचा कोपरा मनाला बोचला
नको असतानासुद्धा
गारवा निर्माण झाला

हे तर अप्रतिम्............खूप खूप आवडली.........

सकाळच्या कोवळ्या किरणांबरोबर तिची आठवण येणं, भुरुभुरु पडणार्‍या पावसाबरोबर आठवणींचे शिंतोडे उडणं अतिशय मधुर.

मस्त कविता.

तरल रचना - अतिव सुंदर........

भुरुभुरु पडणार्‍या पावसाबरोबर
आठवणींचे शिंतोडे उडत होते
हातावर पडणारे थेंब मी पुसले खरे...
पण.. पावसाचे कुठले ? डोळ्यातले कुठले ?<<< एकदम खास

कविता अतिशय आवडली अजयजी

<<भुरुभुरु पडणार्‍या पावसाबरोबर
आठवणींचे शिंतोडे उडत होते
हातावर पडणारे थेंब मी पुसले खरे...
पण.. पावसाचे कुठले ? डोळ्यातले कुठले ?>>

सुरेख.

वा वा वा!
मस्त !