भटकंती -१

भटकंती -१

लहानपणी सायकल चालवता यायला लागली तो माझा पहिला प्रवास!
आपापलं, मनसोक्त, अकारण भटकणे!!

हळूहळू त्या प्रवासाची म्हणा, अथवा अनुभवाची, चटकच लागली. शाळेतून येताना, पुणे ३० ते गुलटेकडी, रोज नवीन रस्ता असो, वा गडकिल्ले असो, आजीच्या गावाला म्हशींच्या मागे जाणे असो वा शाळेतून गुंजवणी खोर्‍यात विविध उपक्रमांसाठी जाणे असो. मला मनापासून आवडणारी गोष्ट , भटकंती!!

वय (महाविद्यालयात प्रवेश) वाढलं (अक्कल नाही) तेव्हां हे सगळं म्हणजे काय नक्की आवडतंय, हा विचार सुरु केला.

- ह्यासाठी मेंदू इतका का झिजवायचा
- नवीन माणसं /नग /वल्ली भेटतात
- नवीन जागा पहायला मिळतात.
- असेच भटके लोक भेटतात.
- घरी बसलं की अभ्यास हा नावडता विषय हाताळावा लागतो..

अशी आणि इतपत प्रगल्भ (?) उत्तरं मिळायला लागली.

पण आर्किटेक्चरला प्रवेश घेतला आणि नितळ दिसायला लागलं. आधीच्या भटकंतीचाही अर्थ उमगायला लागला. अगदी निरुद्देश केलेला प्रवास सुद्धा, थकून टेकल्यावर, रंगीबेरंगी काचा Kaleidoscope साठी देऊन जायला लागला. पाहिलेल्या व्यक्ती, इमारती, चौक, निसर्ग, कल्चर , चाखलेले चित्रविचित्र पदार्थ, ऐकलेले संगीत, माझ्या मनातले अल्बम समृद्ध करायला लागले.

काय पहायचं आहे, आणि कसं पहायचं आहे , ह्याच्या लांबलचक विशलिस्टा तयार झाल्या. मनातल्या मनात त्या सफरी करणे हा मस्त विरंगुळा झाला.

मग एका टप्प्यावर लिस्ट मधे काही टीकमार्क आल्यावर वाटलं, हे लिहावं.
फार नीटनेटकं आणि मुद्देसूद नसलं, तरी जसं मनाला भावलं तसं. Choreographed नाही, तर एकदम साळढाळ गप्पा. (कारण फार छान आणि प्रगल्भ लिहिण्याजोगी अक्कल अजून नाही )

आज एवढंच!
पण आता सुरुवात करतेय...

महत्वाच्या सूचना:
१) फार अपेक्षा ठेवू नयेत.
२) हे माझे अनुभव आहेत, आणि माझे रंग. चित्र मला सुंदर दिसतंय , एवढंच.
३) अशुद्ध लेखनाबद्दल क्षमस्व.
४) प्रचि टाकायला जमलं, की पुढे लिहिते.
५) प्रचि साध्या camera ने अथवा मोबाइलवर काढलेत , content more imp than quality.