धुके

नको नव्यास हाका
जुने निजून गेले
वाह....

छोट्या बहराच्या गझलांना सुंदर बहर आलाय इथे....
छान वाटतंय वाचताना... नाहीतर मध्यंतरी इथे गझलेच्या समजुतीने बरीच मुक्तछंदे पोस्ट होत होती....
(कृपया हा परिसंवादाचा मुद्दा होऊ नये, हे निरीक्षण आहे माझं!! )

अहा !

***
Skating away on the thin ice of the new day...

चिन्नु, फुलोरा आणि नवे-जुने हे शेर आवडले!
पहिला, शेवटचा आणि प्रवाद हे नीट कळले नाहीत...

चिन्नु,
अलामतीबद्दल...
तुझ्या मूळच्या मतल्यावरून -
धुके विरून गेले
बघे निघून गेले
अलामत "ऊ" होते. वि/नि मधल्या "इ" चा तसेच धुके/बघे मधल्या "ए" चं अलामतीत योगदान नाहिये. (२-२ अलामती असलेल्याही गझला असतात... पण तो तर फारच कठीण प्रकार आहे!)

म्हणून - मतल्यात "बघे" च जास्त योग्य वाटतंय.

तसेच, लुटून चेही घिसून करायची गरजच नसल्यामुळे, लुटून च ठेव.

मक्त्याचा मला असा अर्थ लागतोय - "हे दात्या, तू चिन्नूस सांग की कर्ते दिपून गेले आहेत". अजूनही गोंधळ होतोय...

उसासला फुलोरा
झरे भिजून गेले

>>> व्वा आवडला हा शेर...

पुलस्ती म्हणतात तसे काही काही शेर अजून स्पष्ट ह्यायला पाहिजेत... छोट्या बहर मुळे मर्यादा आलीय असे वाटतेय...

उफाळला किनारा
चरे निवून गेले हा चांगला वाटतोय पण कळला नाही मला... 'चरे' चे प्रयोजन कळले नाही

उन्हाचे चरे का?

================
हीच शोकांतिका तुझी माझी
काच शाबूत पण चरे होते

-वैभव जोशी यांचा गझल अल्बम ’सोबतीचा करार’!
प्रकाशन सोहळा : १ सप्टेंबर
एस. एम. जोशी हॉल, पुणे