कॉफी हाऊस

Submitted by भुंगा on 1 December, 2011 - 01:05

नमस्कार मायबोलीकर,

या आपल्या आगळ्या वेगळ्या "कॉफी हाऊस" मध्ये आपलं सहर्ष स्वागत..!!!!!

वेळ मिळेल तसा एकट्याने , ग्रूपने येऊन इथे मस्त गप्पा मारा, धमाल करा.... जोडीला कॉफीचा आस्वादही घ्या Wink (फक्त फोटोत)

clip_image071.jpg

सुचलेला एखादा शेर, कविता इथे शेअर करू शकता..... दिवसभरात ऐकलेलं एखाद्या गाण्याची लिंक टाका.. इतरांनाही ऐकू द्या.....

म्हटलं तर आणखी एक गप्पांचं पान ........ म्हटलं तर चकाट्या पिटायला केलेली आणखी एक सोय. आणखी बरंच काही...... ज्याला जसं वाटेल ते.....!!!

आधी डोकवा तर खरं.... मग ठरवूया..... Happy

सर्वांचं स्वागत...!!!!!!!!!

शटर अप............ !!!!!!!

विषय: 
Groups audience: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

पण लेख मराठीतच आहेत ना

आज शुक्रवार, वीकान्त आला!
म भा दि उपक्रमांमध्ये भाग घेण्यासाठी माबोकर नेहमीच उत्सुक असतात.
लेख लिहायला आणि साहित्य वाचनासाठी ध्वनिचित्रमुद्रण करायला वेळ मिळावा म्हणून खुप आधीच म भा दि उपक्रम जाहिर करण्यात आले. तरीही साहित्य वाचन आणि गोजिरे बोल ह्या उपक्रमासाठी साहित्य पाठवण्याची मुदत २५ तारखेपर्यन्त वाढवत आहोत.
आता एकच वीकान्त राहिलाय मंडळी!
शिवाय मोरपिसारा आणि विज्ञानभाषा मराठी हे उपक्रम तुमच्या लेखांची वाट पाहत आहेत!!
साहित्य पाठवण्याची तयारी करताय ना?

IMG-20190213-WA0023.jpg

Loving the World
My work is loving the world.
Here the sunflowers, there the hummingbird —
equal seekers of sweetness.
Here the quickening yeast; there the blue plums.
Here the clam deep in the speckled sand.

Are my boots old? Is my coat torn?
Am I no longer young, and still not half-perfect? Let me
keep my mind on what matters,
which is my work,

which is mostly standing still and learning to be
astonished.
The phoebe, the delphinium.
The sheep in the pasture, and the pasture.
Which is mostly rejoicing, since all ingredients are here,

which is gratitude, to be given a mind and a heart
and these body-clothes,
a mouth with which to give shouts of joy
to the moth and the wren, to the sleepy dug-up clam,
telling them all, over and over, how it is
that we live forever.

by Mary Oliver

जयाचें आठवितां ध्यान| वाटे परम समाधान |
नेत्रीं रिघोनियां मन| पांगुळे सर्वांगी ||७||

सगुण रूपाची ठेव| महा लावण्य लाघव |
नृत्य करितां सकळ देव| तटस्थ होती ||८||

सर्वकाळ मदोन्मत्त| सदा आनंदे डुल्लत |
हरूषें निर्भर उद्दित| सुप्रसन्नवदनु ||९||

भव्यरूप वितंड| भीममूर्ति माहा प्रचंड |
विस्तीर्ण मस्तकीं उदंड| सिंधूर चर्चिला ||१०||

नाना सुगंध परिमळें| थबथबा गळती गंडस्थळें |
तेथें आलीं षट्पदकुळें| झुंकारशब्दें ||११||

घाबरू नकोस
दारावरची अवेळी टकटक ऐकून
बघ दार उघडून…
अनाहूत अंगणात येऊन नाचणारा
मोर असेल कदाचित…किंवा
शेकडो वर्षांपूर्वी उगवता उगवता
जमिनीत गाडल्या गेलेल्या इच्छांमधून
उमललेल्या अनाम फुलांचा गंध असेल..!
किंवा असेल थकून परतलेला पक्षी
आकाश जाणण्याची इच्छा
व्यर्थ वाटायला लागली असेल त्याला
तुझ्या आस-याला आला असेल..!
किंवा असेल सकाळचं कोवळं ऊन
समुद्राच्या लाटांवर नाचून
काही निरोप द्यायला आलं असेल
दुपारच्या उन्हाची दाहक नजर चुकवून
रात्र व्हायच्या आत तुला भेटावं म्हणून आलं असेल..!
गोंधळू नकोस…
परकं कोणी नसेल तिथे…
शाश्वत सुख मिळवण्याच्या भ्रमात
लाख नाकारशील तू
अंतरंगी निनादणारी बासरीची धून
प्रतिध्वनी होऊन, परतत राहील ती पुन्हा पुन्हा
बंद दरवाजावर टकटक करत राहील
तू दार उघडेपर्यंत..!
आसावरी काकडे

नक्षत्र की तरह - आरती मिश्रा

मेरी आभूषणविहीन कलाई थामकर
ऐसे निहाल हो जाते हो जैसे
कुबेर धन पा लिया हो
.
मेरे आसपास रहते हुए तुम
मिला देते हो अपना प्रकाश
मुझ अस्त होते दिन में
.
तुम चले जाते हो जब
मैं नीरवता की स्याह रात में चाँद बनकर
थोड़ी उजियारी बिखेर लेती हूँ
.
और मेरी कलाई का वह भाग
जो तुम्हारे हाथों में था
अब नवरत्नों से जडक़र दिपदिपाने लगा है
किसी नक्षत्र की तरह

टॅगोर - गुलजार

एक देहाती सर पे गुड की भेली बांधे,
लम्बे- चौडे एक मैदा से गुज़र रहा था
गुड की खुशबु सुनके भिन-भिन करती
एक छतरी सर पे मंडलाती थी
धूप चढ़ती और सूरज की गर्मी पहुची तो
गुड की भेली बहने लगी

मासूम देहाती हैरा था
माथे से मीठे-मीठे कतरे गिरते थे
और वो जीभ से चाट रहा था!
.
मै देहाती.........
मेरे सर पर ये टैगोर की कविता की भेली किसने रख दी!

The Butter Betty Bought  — Carolyn Wells

Betty Botta bought some butter;
“But,” said she, “this butter’s bitter!
If I put it in my batter
It will make my batter bitter.
But a bit o’ better butter
Will but make my batter better.”
Then she bought a bit o’ butter
Better than the bitter butter,
Made her bitter batter better.
So ’twas better Betty Botta
bought a bit o’ better butter.

ही कविता तुम्हाला बहुतेक नेटवर सापडणार नाही. मी शोधली, मला मिळाली नाही. माझ्या 'बर्ड लव्हर्स अँथॉलॉजी' पुस्तकातून देते आहे. माय मोस्ट चेरिशड बुक.
.
कॅटबर्ड हा एक उत्तम नकलाकार पक्षी आहे. तो अन्य पक्ष्यांचे आवाज हुबेहूब काढतोच पण रातकीडे, बेडूक, आणि यंत्रे, गाड्यांचे ही आवाज हुबेहूब काढतो. खाली चित्रात हा 'ग्रे कॅटबर्ड' दिलेला आहे. तर कवि म्हणतो आहे की - अरे पक्ष्या इतका सुंदर गळा तुला देवाने दिलेला आहे पण तू इतरांच्या नकला काय करतोस? कधीकधी तर तू इतके कर्कश्श आवाज काढतोस. खरे पहाता तुला नाईंटिगेलसारखी तान घेता येते . थ्रश पक्ष्यासारखे गोड गाता येते. सुमधुर म्युझिकल नोटसचा तू पाऊस पाडू शकतोस. पण तू कधी गोड तर कधी कर्कश्श गातोस.
पण मग कविलाच उपरती होते - की प्रत्येकानेच त्याला जे जमेल ते सर्वोत्तम करुन दाखवले पाहीजे आणि हा जो वैश्विक ऑर्केस्ट्रा आहे त्यात आपली कशी का असेना तान, पूर्ण प्रयत्न करुन उत्तम गायली पाहीजे. तेव्हा कॅटबर्ड त्याला जमते ते करुन दाखवतोय मग मी त्याला बोल लावता कामा नयेत.
इथे कवितेचा फोकस पक्ष्यावरुन हटून, वैश्विक होतो.
.

.
To the catbird - Annonymous
.
You who would with the wanton art
counterfeit another's part
And with noisy utterance claim
Right to an ignoble name -
Inharmonious! - why must you
To a better self untrue
Gifted with the charm of song
Do the generous gift such wrong?
.
Delicate and downy throat,
Shaped for pure melodious note,
Silvery wings of softest gray,
Bright eyes glancing every way,
Graceful outline, motion-free -
Types of perfect harmony
.
Ah! you such mistake your duty,
Mating discord thus with beauty -
Mid this heavenly sunset gleams,
vexing the smooth air with screams-
Burdening the dainty breeze
With insane discordancies.
.
I have heard you tell a tale
Tender as the nightingale,
Sweeter than the early thrush,
pipes at day-dawn from the bush
Wake once more the liquid strain
That you poured like music-rain.
When last night in the sweet weather,
You and I were out-together.
.
Unto whom two notes are given,
one of earth and one of heaven,
Were it not a shameful tale,
That the earth note should prevail?
.
For the sake of those who love us,
For the sake of God above us,
Each and all should do their best,
To make music for the rest.
.
So I will no more reprove,
Though the chiding be in love
Uttering harsh rebuke to you,
That were inharmonious too.