Submitted by दाद on 19 August, 2008 - 00:02
बोलतोसच तेच का रे
लागणारे ठेच, का रे?
गुंतल्यावाचून झाली
उत्तरेही पेच का रे?
वादळाला सावराया
हात हे लटकेच का रे?
विखरुनी गेले कधी जर
वेचशिल हलकेच का रे?
टाळले स्वप्नातही जे
(टाळले दु:स्वप्न मी जे)
भेट आले तेच का रे?
श्वास झाला नाव आता
सांग हे, भलतेच का रे?
सावलीसुद्धा हरवली
(सावलीही साथ नाही )
संपले सारेच का रे?
-- शलाका
गुलमोहर:
शेअर करा
वा
वा शलाका...
छान आहे......
वा! छानच...
वा! छानच... नेहमिप्रमाणे...
क्या बात
क्या बात है दाद!
वादळाला सावराया
हात हे लटकेच का रे?
विखरुनी गेले कधी जर
वेचशिल हलकेच का रे?
टाळले दु:स्वप्न मी जे
मतला वाचताना मात्र थोडी गडबड होत आहे..
भेट आले तेच का रे?
>>>
हे तीन सर्वात जास्त आवडले. 'का रे' ला खास पकडलं आहेस. 'वेचशिल' मधे सूट घेऊन देखील मला तो शेर आवडला. अगदी 'हाSSSय' शेर झालाय!
--------------------------------------
अताशा असे हे मला काय होते
कुण्या काळचे पाणी डोळ्यात येते..
psg ला मोदक!
psg ला मोदक! मलाही हे तीन शेर खूप आवडले आणि मतल्याबाबतीतही, 'बोलतोसच' इथे थोडसं अडखळायला होतय.
वेचशिल... खल्लास शेर !
क्या बात
क्या बात है!
>>गुंतल्यावाचून झाली
उत्तरेही पेच का रे?
विखरुनी गेले कधी जर
वेचशिल हलकेच का रे?
खासच! एक दुरुस्ती सुचवू?
'श्वास झाला नाव आता' ऐआता''श्वास झाले नाम आता' बरे दिसेल का?
रदीफ पाहता मन गुणगुणत आहेच.. राजसा निजलास का रे..
खुप मस्त
खुप मस्त लिहिलीय दाद....
-प्रिन्सेस...
धन्स...
धन्स... पूनम, मंक्या... कबूल पण पूर्णपणे नाही. हे जरा ठासून विचारणं आहे. तेच का? बोलतोसच का पण?
)
पण एका वाक्यात असं दोनदा ठासून बोलत नाहीत बहुतेक..... (माझ्या नवर्‍याचं वेगळं मत ह्या बाबतीत
त्या वेचशिल च्या बाबतीत मी जरा अडखळले होतेच, पूनम. पण र्‍हस्व-दीर्घाच्या बाबतीत मी अजून गोंधळ करते. त्यामुळे ही सूट आहे हे खरय तर. (गुर्जी रागाला आले अस्ते नाई?)
आता एक शिक्रेट- ही नं एक कविता होती. अगदी गजलेच्या आकृतीबंधात उतरलेली. तिला जरा घासली-पुसली तर हा राक्षस निघाला
छान! वेचशिल
छान!
वेचशिल शेर मलाही सगळ्यात जास्त आवडला. त्यातला "मूड" फार छान आहे! वादळ शेरही चांगला आहे.
इतर काही मामूली निरिक्षणे...
सावली हा मिसरा - "सावलीसुद्धा हरवली" असा केला तर "साथ नाही" हे टाळता येईल.
"दु:स्वप्न" मध्ये हे स्वप्न "दु:"स्वप्न आहे असं इतकं explicit केलं नाही तर शक्यता आणखी वाढतील.
मतला आणि श्वास शेर वाचताना जरा अडखळायला झालं.
बघ पटताहेत का. बाकी चु.भू.दे.घे.!
दाद :
दाद : बायकोला अनुमोदक
वेचशिल शेर फार आवडला...
वेचशिल ची सूट कशी टाळता येईल ह्याचा जरा विचार कर.. मी थोडा विचार केला पण पटकन काही सुचले नाही...
चिन्नु आणि पुलस्तीच्या सूचना देखील आवडल्या..
================
हीच शोकांतिका तुझी माझी
काच शाबूत पण चरे होते
-वैभव जोशी यांचा गझल अल्बम ’सोबतीचा करार’!
प्रकाशन सोहळा : १ सप्टेंबर
एस. एम. जोशी हॉल, पुणे
छोट्या
छोट्या बहरची गजल लिहिणं खायचं काम नाही, नाही?
पुलस्ति, सुधारणा तिथेच केल्यात मूळ कंसात ओळी ठेऊन.
'वेचशिल' पिडणार बहुतेक
काही सुचलं तर कळवा रे.
थोडक्यात
थोडक्यात प्रभावी मांडणी हे सोपे काम नाही. वाचताना मस्त वाटलं.
देतात ते सुचना किती
सर्व ते पटतेच का रे ?
विखरुनी
विखरुनी गेले कधी जर
वेचशिल हलकेच का रे?
बेस्ट.....
श्वास झाला नाव आता
सांग हे, भलतेच का रे?
हा नाही कळला....
कौतुक,
"सूचना मिळती किती त्या" - म्हणजे उला मिसरा मीटरमधे येईल!!
आनंदयात्र
आनंदयात्री, कौतूकच्या सूचनेवरच्या शेरावरील तुझी सूचना आवडली
मस्त
मस्त ग़ज़ल.
"वेचशील हलकेच का रे" खूप आवडले.
डॉ. संगीता [आडनाव विसरलो] यांची ग़ज़ल आठवली.
"आयुष्य तेच आहे
अन हाच पेच आहे."
शरदचंद्र पाटील (शरद)
[माना कि इस ज़मीं को न गुलजा़र कर सके
कुछ खार कम तो कर दिये, गुज़रे जिधर से हम] साहिर लुधियानवी
शलाकाताई, ग
शलाकाताई,
गुंतल्यावाचून, विखरूनी आणि सावली हे शेर खूप आवडले.
व्वा दाद!!!
व्वा दाद!!! मस्त!
गुंतल्यावाचून झाली
उत्तरेही पेच का रे?
विखरुनी गेले कधी जर
वेचशिल हलकेच का रे?>> विशेष आवडले
*****************
सुमेधा पुनकर
*****************
विखरुनी
विखरुनी गेले कधी जर
वेचशिल हलकेच का रे?
सावलीसुद्धा हरवली
(सावलीही साथ नाही )
संपले सारेच का रे?
------------------------- -----
फार सुंदर ! 'हलकेच' विशेष!
श्वास झाला नाव आता
सांग हे, भलतेच का रे?
------ हा शेर स्पष्ट नाही.
जयन्ता५२