Submitted by bnlele on 19 May, 2011 - 02:18
एक-दुसर्‍याचा पाठलाग, निसर्गाचा नेम,
कशाला,कां,आणि किती ? कळेना सांगून.
आपलीच सावली करते सतत, पण, सदैव मौन !
खडकाळ वाट आयुष्याची, थंडी-पाऊस-ऊन !
आंधळी ती, फरफट जिवाची इजा-जखमा लपवून.
साथ आंधारात, कळेना कां म्हणून !
हलकेच पुन्हा येते सांवरून, म्हणते घे उमजून -
कुशीत तुझ्याच सावध, लपुन, पण कवच बनून !
आले कि नाही बघ नवी उमेद घेऊन ?
संपू देणार नाही शिदोरी,प्राण असेल तोवरी.
गुलमोहर:
शब्दखुणा:
शेअर करा
फार छान ,आवडली
फार छान ,आवडली