Submitted by धूमकेतू on 16 May, 2011 - 06:37
पुन्हा पाणी दे.........
पुन्हा पाणी दे, पुन्हा पाणी दे
तगमग या जीवांची विलयाला ने
पुन्हा पाणी दे.........
वाट पाहताना सारे जग झाले जुने
कोरडेच नदीनाले आभाळही सुने
सरीतून अमृताच्या संजीवन दे
पुन्हा पाणी दे.........
स्पर्श तुझा परीसाचा जणू नवलाई
थेंबातून डोकावेल गर्द हिरवाई
सृष्टीला या चैतन्याचा नवा रंग दे
पुन्हा पाणी दे.........
नको लावू वेळ आता तुटेल ही आस
उरामध्ये उरलेला शेवटचा श्वास
रूप मेघाचे धारून कृष्णवर्णी ये
पुन्हा पाणी दे.........
गुलमोहर:
शेअर करा
छानच आहे.. कशी काय सुटली
छानच आहे.. कशी काय सुटली नजरेतून
सहीच, धुम्केतू! नको लावू वेळ
सहीच, धुम्केतू!
नको लावू वेळ आता तुटेल ही आस
उरामध्ये उरलेला शेवटचा श्वास
रूप मेघाचे धारून कृष्णवर्णी ये
पुन्हा पाणी दे.........
हे मस्त!
मस्त रे धुमकेतु! अगदी माझ्या
मस्त रे धुमकेतु! अगदी माझ्या मनातलं
अतिशय सुरेख, उत्कट कविता!
अतिशय सुरेख, उत्कट कविता!
सुरेखच!
सुरेखच!
मस्त रे
मस्त रे
धन्यवाद !
धन्यवाद !