माझ्या प्रियकरांना..

....!

(काय प्रतिसाद द्यावा तेच कळत नाहीये.. नंतर काही सुचलं तर लिहीन.. )

संपली बुवा एकदाची !!!!!

खरं सांगायचं तर..

ही कविता आहे की ललित? हा प्रश्न प्रथम मला पडला होता.. कविता आहे तर ही फारच लांबलीय, असं वाटतं...

कविता थोडीबहूत कळाली बरीचशी नाही कळाली.

सॉरी पण खुप लांबलीये !

chhaan aahe.....laanb aahe pan sagake priyakarancha ullekh asayla hava naa.....mi hi lihilo asato ashich....pan jaau dyaa...100 peksha jaast bhaaganchi kaadambarich lihavi lagali asati....

sagalyach maitrinin madhe preyasi disate....

राज कपूर, सिग्मंड फ्राईड आठवले.
अतिशय खंबीर मन लागतं इतकं धगधगीत लिहायला.
जरा हळू!

कविता,मुक्तक जे असेल ते.. आवडलं.. कारण या दृष्टीने पाहिले तर कोणतेच नाते तुटण्याचे भय उरणार नाही..
मला माझ्याच आयुष्यात असं मुरवत नेल्याबद्दल
तुमचे आभार..>> मस्त सकारात्मक

सुंदर आणि मोकळेपणानी लिहिली आहे कविता फार आवडली, मलाही खूप दिवस या विषयावर काहीतरी लिहायचं होतं, हे वाचून मला फायदाच होईल.

मुक्ता अभिनंदन!
'स्व' च्या शोधयात्रेत सर्वात महत्त्वाचा वाटा असतो ते आयुष्यात सगळ्यात जवळ आलेल्या, येऊ दिलेल्या, येऊ शकणा-या (फक्त शक्यता याच अर्थी नव्हे) अशा सगळ्याच माणसांचा! ज्या माणसांचं आयुष्यात येणंच नाही तर त्यांचं जाणंदेखील खूप काही देऊन जातं. खरं तर हे नातं इतकं नाजूक, सुंदर आणि भव्य असतं की आयुष्याचा कॅनव्हास कितीही मोठा असला तरी ह्या नात्याचं स्वतःचं असं अवकाश खूप ज्यास्ती खोल असतं...आणि त्या अवकाशाचं म्हणून एक आयुष्य असतं! हवंनकोसं वाटण्याच्या कुठल्याशा अज्ञात टप्प्यावर आपलं आयुष्य मात्र चोख वळण घेत राहतं...कारण, "हे असले करणे ही काळाची अगाध कला! (की कळा??)"
फक्त मनुष्यजन्मातच शक्य आहे अशा ह्या विलोभनीय नात्याचा मुळापर्यंत वेध घेत स्वतःमधल्याही प्रेयसाशी केलेला हा intimate संवाद खूप छान रेखाटला आहे. अभिनंदन!

मुक्ता, कविता म्हणून नाही, मी ललित म्हणूनच वाचलं. भावना अगदी थेट पोहोचली. मला आवडलेली प्रत्येक व्यक्ती, या अर्थाने माझी प्रियकर झालेली आहे.

मला खूप खूप आवडली आणि भावलीही. त्या त्या नात्यांत त्या त्या वेळी आपण प्रामाणिक असतोच आणि मग त्या सगळ्या सगळ्या नात्यांचा अंश आपल्याबरोबर बाळगतच असतो. खूपच धीटपणे आणि छान मांडल्यास तुझ्या भावना. आणि सगळ्यात चपखल शब्द वाटला तो - उत्प्रेरक. अगदी अचुक शब्द. शुभेच्छा.

मुक्ता मी बहुतेक कविता वाचतो. पण थेट भिडल्याशिवाय प्रतिसाद देत नाही. इथे अनेक वर्षे वाचतोय कविता, पण विषयात फार नवे काही दिसत नाही. शिवाय अनेक कविता, मला कळतही नाहीत.

कोणतंही नातं बनत नाही..
तुटत तर त्याहून नाही...>> इथेच जिंकलसं, अप्रतिम!!!
'तू खुदा है, न मेरा इश्क फरिश्तों जैसा,
दोनों इंन्सा है, फिर क्यूं इतने हिजाबों मिले'

छान लिव्हलयं,
च्यामारी म्हंजे मलापण शेकडो प्रेयसी आहेत की

पोचलं! थेट

बरं झालं प्रस्तावना लिहीलिस. नाहीतर उगाचच गूढ झाली असती.
भावनांचं रेखाटन मस्तपैकी जमलय.. सगळे रंग छटांसहित उतरलेत असं वाटतंय.. .

पुरूषाला असा खोल विचार करायला जमतं ? डोण्ट नो

खरे सांगायचे तर ...
एके काळचे प्रियकर (एकांगी का असेनात) त्यांनी आयुष्य enrich केले असेल असे मला वाटत नाही.
ते तिरस्कार करत असावेत आज ... मे बी. (Normal human psychology )

अवांतर: त्यांच्या पैकी कोणी हा लेख वाचला तर त्यांना नेमके कसेच वाटेल बरे ?
नोट: मला लेख आवडलाय ... आगाऊशी सहमत

छान लिहीलंय .. कल्पनाअ आवडली आणि पटली ..

"आपण बदलत गेलोय तसा समोरचा माणुसही बदलत गेला असेल. ..."

एका प्रतिसादाला उत्तर देताना तुम्ही व्यक्त केलेला हा विचार परिस्थितीशी कळत-नकळत जुळवून घेण्यास नक्कीच सहकार्य करतो. सोमवारी ज्याच्याबरोबर/जिच्याबरोबर जे ओढ लावणारे नाते निर्माण झाले होते ते मंगळवारी तसेच राहिले नाही तर बुधवारपासून दोघेही आपापल्या रस्त्याने आयुष्याची परिक्रमा करीत राहतील. नात्यातील हा बदल म्हणजे कटुता नसून ती एक अपरिहार्यता असते आणि मनी जखमा झाल्या असतीलच तरी त्या काळाच्या ओघात भरून निघतातच....कदाचित नव्या नात्यांच्या सहवासाचाही परिणाम होऊ शकतो.

[का कोण जाणे पण मला राहूनराहून वाटते की कवितेपेक्षा या विचाराला ललित लेखनाचे रूप दिले असते तर तुम्हालाही हा तसा हळवा विषय विस्तृतपणे मांडता आले असते. अर्थात कविता छानच उतरली आहे, हेही सांगणे गरजेचे आहे.]

सुरेख! समुद्रासारखं खोल आणि अथांग काव्य.

" प्रत्येक मित्रात सापडलेला थोडा थोडा प्रियकर आणि प्रत्येक प्रियकरातला खूपसारा मित्र.." ही ओळ अबाव्ह and बियॉंन्ड आहे.

खरच धाड्सी, मनातील विचारांच्या व्यापारांची सुंदर मांड्णी, शेवट्ची ओळ अप्रतीम.

ही कविता नाही वाटली मला..
आणि
अगदी खरं सांगायचं तर, काही नाती, काही गोष्टी अशा असतात, त्यांच्या व्याख्या, त्यांचं व्यापलेपण अव्यक्त राहण्यातच मजा असते.. शब्दरूप देऊन गढूळ कशाला करायचं त्यांना? आणि माझ्या मते, प्रियकराचं नातं हेही असंच.. its between self and him/her. ते तसंच राहू द्यावं.. त्यांना उलगडण्याचा प्रयत्न करण्याच्या नादात त्या मागच्या भावनांनी श्रीमंत झालेले क्षण उसवण्याचा धोकाच अधिक असतो.. अर्थात, नातं तेवढं खमकं असेल तर कध्धीच उसवत नाही वगैरे युक्तिवाद मंजूर आहेच. पण त्यांचं खमकेपण आभाराच्या भारापुढे अगदीच कमकुवत असतं असं मला वाटतं!
शुभेच्छा!

are you taking temp. exit from Maabo???? kavita faar emotional vatli... pan changla prayatna.

सुंदर उत्तर ...
आणि पटेल असेही !
तुमचा दृष्टीकोन चांगला वाटला ..
कोण जाणे आपण बदलत गेलोय तसा समोरचा माणुसही बदलत गेला असेल >>> हे कळणे खरेच गरजेचे आहे .. भरपूर लोकांना हे कळत नाही.
पुढील लेखनास शुभेच्छा.

मुक्ता... नावाप्रमाणेच मुक्तपणे स्वत:ला एक्स्प्रेस केलंयस या मुक्तकातून...
झाड ने अगदी माझ्या मनातलं लिहिलंय, हे लेखन वाचताना अगदी तस्संच तस्संच वाटत गेलं.. आणि खाली झाडची प्रतिक्रिया...

आयुष्यात बरीच माणसं येतात अशी ज्यांच्या मधली एखादी गोष्ट खूप भावते.. पण त्या नात्याला नाव नक्की काय द्यावं, असा संभ्रम पडलेल्यांना तुझं हे मुक्तक म्हणजे एक दिलासा ठरेल.

माझ्या आवडत्या १०त...
तु लिहितेस सुंदरच, त्यामुळे पुलेशु!!