Submitted by पाषाणभेद on 11 May, 2011 - 20:35
क्षितीजावर ढळला आणि एक सुर्य
क्षितीजावर ढळला आणि एक सुर्य
माझे काळीज मोडून
खडकावरल्या फेसाळ लाटा
पाय धुवूनी जात होत्या
त्याही मागे सरल्या आता
आली ओहोटी म्हणून
शुभ्र पांढरी मऊ रेती
पायाखाली येत होती
ढिगारा त्या रेतीचा
आताच गेला कोसळून
कोण, कोणाचा,कुठला, मी, तो?
कशास धरूनी चालत होतो?
समोर आता तांबड काळसर
आकाश नुरले सारे व्यापून
- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१२/०४/२०११
गुलमोहर:
शेअर करा
