Submitted by manisht on 8 May, 2011 - 05:50
भौतीक सुखासंगे धावलो
भोक्ता मी साधनांचा
पैलतीर दिसे आता
अंतःकाळ जवळी आला
न कुठे बांधिली नाती
न कोणी सखे सोबती
भवती मुंगळे सुखाचे
न कोणी अंती संगती
विषय भजनी लगलो
स्तवलो बोल फुकचे
मुखे हरिनाम घेतले नाही
आता हरिध्यास लागे
पिकले पान वेलीवरचे
देठही न हिरवे आता
उडे अंतराळी आत्मा
उरे फक्त पाचोळा
गुलमोहर:
शब्दखुणा:
शेअर करा
न कुठे बांधिली नाती न कोणी
न कुठे बांधिली नाती
न कोणी सखे सोबती
भवती मुंगळे सुखाचे
न कोणी अंती संगती>>>
मस्तच!
व्वा.. वा.. अप्रत्तिम
व्वा.. वा.. अप्रत्तिम कविता....!
सर्वच कडवे अगदी मना पासुन आवडले.
एकदम 'स्टँडर्ड' रचना.
उडे अंतराळी आत्मा उरे फक्त
उडे अंतराळी आत्मा
उरे फक्त पाचोळा
वा! सहज सुंदर रचना!