Submitted by चैतन्य दीक्षित on 27 April, 2011 - 11:47
लावुन काळा चष्मा, करतो माझ्यापुरता ताप कमी,
उतरवुनी अन् विमा, उद्याची मनात मी मानतो हमी ।
सामान्यच मी, असेच आहे जगणे माझे नित्याचे
मला कसे हो जमेल करणे, 'प्रयोग माझे सत्याचे'?
चालविते मज गरजच माझी, नसे प्रेरणा वा स्फूर्ती
(मला सोसणे नको, नको अन् सोसण्यातली सत्कीर्ती ! )
पाय पाहुनी निवडुन घेतो अंथरूण माझ्यापुरते
बायकोस मी गजरा घेतो, सुख नाही मज यापरते ।
बिचकत जातो मी रस्त्याने, जिवात नसतो जीव कधी,
कधी स्वतःवर हसतो, रडतो, आणिक करतो कीव कधी ।
तरी उद्याची थोडी आशा माझ्या हृदयी मिणमिणते
आणि देवळामधली घंटा माझ्या कानी किणकिणते ।
सामान्याला, जगण्या-मरण्यामधले अंतर- आयुष्य...
उरते कोठे सामान्याच्या मरणानंतर आयुष्य?
-चैतन्य.
गुलमोहर:
शब्दखुणा:
शेअर करा
आह !!! बिचकत जातो मी
आह !!!
बिचकत जातो मी रस्त्याने, जिवात नसतो जीव कधी,
कधी स्वतःवर हसतो, रडतो, आणिक करतो कीव कधी । >>>> जबरा ...
मस्त कविता !!!
चैतन्य, सहज सुंदर
चैतन्य, सहज सुंदर कविता..भावली यार!
पुन्हा एकदा मस्त कविता.....
पुन्हा एकदा मस्त कविता..... 'मी मोर्चा नेला नाही....' ची आठवण झाल्यासारखे झाले.
<<चालविते मज गरजच माझी, नसे प्रेरणा वा स्फूर्ती
(मला सोसणे नको, नको अन् सोसण्यातली सत्कीर्ती ! )>>
उत्तम.....
<<सामान्याला, जगण्या-मरण्यामधले अंतर- आयुष्य...
उरते कोठे सामान्याच्या मरणानंतर आयुष्य?>>
फारच उत्तम.....
मस्त !! आवड्ली
मस्त !! आवड्ली
"बिचकत जातो मी रस्त्याने,
"बिचकत जातो मी रस्त्याने, जिवात नसतो जीव कधी,
कधी स्वतःवर हसतो, रडतो, आणिक करतो कीव कधी ।"
छानच लिहिलंयस ......
व्वा चैतन्या, काय जबरदस्त
व्वा चैतन्या, काय जबरदस्त लिहिलेस रे ! ताकद जाणवतीये तुझ्या लेखणीची.
आवडली
आवडली
अत्यंत आवडली!!
अत्यंत आवडली!!
<<पाय पाहुनी निवडुन घेतो
<<पाय पाहुनी निवडुन घेतो अंथरूण माझ्यापुरते
बायकोस मी गजरा घेतो, सुख नाही मज यापरते ।<<
मस्त चैतन्य! सामान्य माणसाचं आयुष्य छान मांडलयस!!
सगळ्यांचे मनःपूर्वक आभार
सगळ्यांचे मनःपूर्वक आभार
खूप खूप आवडली! अतिशय सहज,
खूप खूप आवडली! अतिशय सहज, तरीही आतून आलेली!