माझी कविता-८: आपण यांना पहिलत कां ?

आपण यांना पहिलत कां ?

त्या दिवशी कुरुक्षेत्रावर
अर्जूनाला गीता सांगून
अठरा दिवसांच युद्ध संपवून
हे गेले, ते अद्याप गायब आहेत!

नंतर पुष्कळा ना हे दिसले म्हणतात -
कुणाला इश्वर म्हणून
कुणाला प्रेषित म्हणून
कुणाला अवतार म्हणून
खरं खोटं कुणास ठावूक !

ह्याना ओळखण्याची खूण-
जाऊ द्या, सांगून काही उपयोग नाही
कारण, इथेच सगळी गोची आहे
अनेका ना अनेक रुपात दिसून सुद्धा
याना शोधनं आज सुद्धा चालूच आहे!

सापडून देणारास वा माहिती देणारास -
बक्षिस इनाम काहीच नाही
आधीच सांगतो, ऐकून नंतर घेणार नाही
सापडल्यास आमच्या कड़े आणू नका
म्हणूनच पत्ता आमचा दिला नाही !

एक मात्र करा प्लीज -
भेटलेच तुम्हाला तर म्हणावं
त्यांच्या शिवाय इथं तसं ठीक म्हणावं
फक्त ते अनेक रुपात दर्शन द्यायचा
बहुरूपी खेळ पूरे म्हणावं !

द्यायचच असेल दर्शन तर -
सर्वाना, सर्वकाळ, सर्व ठिकाणी
एकाच वेशात, एकाच अवतारात
मानवतेच्या गोजीरवाण्या रूपात
भेटा की म्हणावं !

नाही तर -
त्यांचेच भक्त, त्यांचेच नावे
त्यांचेच आसन बळ कावतील म्हणावं !

आणि शेवटी कुणी सांगाव -
मग ते "परित्राणाय साधुनाम"
ते "धर्म संस्थापनाय "
ते "संभवामी युगे युगे "
इत्यादि इत्यादि इत्यादि ऐकायला सुद्धा
कुणी उरणार नाही म्हणावं !
- अशोक