Submitted by राजेश्वर on 16 April, 2011 - 04:46
उजाडले तरी किती?
मनाला मनातच विचारले
काहितरी करायचे राहिले
असे नेहमीचेच झाले
फ़ायदा दिसलाच नाही
सर्व सल्ले हवेतच गेले
मित्रही म्हणे भेटुन गेले
मी उभा बसतच राहिलो
जाउ दे, नशिबच विकावे
असे कसे म्हणावे? पण
प्रयत्न वेडया अजुन असावे
आपले आपण ही शिकावे.
हेच ते समाधान
दुर ढकलत नेहमी हसते
डबके जरी असले तरी
खोल वाटु लागते.
गुलमोहर:
शेअर करा
राजे, एकदम मस्त कविता आहे!
राजे, एकदम मस्त कविता आहे! आवडली....
जाउ दे, नशिबच विकावे
असे कसे म्हणावे? पण
प्रयत्न वेडया अजुन असावे
आपले आपण ही शिकावे. >>> एकदम आशावादी
राजेश्वर, सुंदर प्रयत्न.
राजेश्वर,
सुंदर प्रयत्न. मस्तच आहेत काही ओळी.
जाउ दे, नशिबच विकावे
असे कसे म्हणावे? पण
प्रयत्न वेडया अजुन असावे
आपले आपण ही शिकावे.
-- हे खूप आवडले.
- निनाव.
सुपर्ब..!
सुपर्ब..!
छान जमली
छान जमली