पहीला..वहीला.. "पाऊस"

व्वा. छान आहे झिम्माड पावसाचं रुजणं, पाऊस होऊन जगणं!

ओंजळभर नवे मोती..
अंगणभर नवा सुवास..
पसाभर उत्साहाने..
जगण्याचा नवा प्रयास..
लड बाप्पू. मस्तय!

खुप आवडली, सुंदर... पाऊस पडत असताना, एका 'पाऊस खुप आवडणार्‍या' व्यक्तीच्या मनातले भाव, छान वाटताहेत...

अरे, ही वाचायची राहिली!
पूजा, मस्तय कविता.
आसुसलेल्या अवखळ थेंबांचं..
माझ्या मूठभर अंगणात रुजणं..
छान!

वा! खुप सुन्दर ! एकदम भावली
असच लिहीत जा!

व्वा! खासच जमली आहे.

परागकण

पहिला-वहिला.
बहुतेक तुझ्याच नाही, प्रत्येकाच्या मनातला असाच असावा, अन पाऊस येऊन गेल्यावर तो असा मनातून बाहेर पडत असावा.
दोन क्षण 'हिप्नॉटाइझ' केल्याबद्दल धन्यवाद.