Submitted by bhatkyajoshi on 19 October, 2010 - 14:14
तुझी सवय झाली आहे आता...
असण्याची अन नसण्याची ...
असलीस की काय सांगू आणि किती सांगू
नसलीस की हुरहूर आणि नसण्याची चुटपूट
रोज तुझी वाट बघतो,
तू Online येण्याची, तुझ्या Email Reply ची....
फोन करतो अधून मधून ...
वेळेचही भान राहत नाही तुझ्याशी बोलताना ...
खरच सवय झाली आहे तुझ्या आभासी प्रतिमेची ...
वास्तवात नसलेल्या अनामिक नात्याची...
कधी जवळ...कधी दूर...
अंतरीच्या भावनांचा...ओला महापूर...
भिजून जातो,चिंब चिंब ...
मनातल्या तरंगांवर, तुझेच प्रतिबिंब...
माझ्या कवितेसारखीच ती ही...
गूढ, अगम्य अन काल्पनिक....
गुलमोहर:
शेअर करा
आवडली
आवडली
धन्यवाद अमित
धन्यवाद अमित
वाह... वाह... लागली...
वाह... वाह... लागली...
मस्त.....
मस्त.....
खुप मस्त... Virtual Reality
खुप मस्त... Virtual Reality मधे रोज जगणार्या माबोकरांना अगदी अपील होईल अशी कविता...
धन्यवाद रोहण, भुंगा आणि
धन्यवाद रोहण, भुंगा आणि सानी....