सिंधूचा बाप

कल्पु अगदी बरोबर
स्वाती, वाईट वाटलं की तुम्ही या अवस्थेतून गेल्या आहात... खूप त्रास होतो जेव्हा आपली काही चूक नसताना समाजव्यवस्थेच्या परंपरेने चालत आलेल्या चुकीच्या वागणूकीचे बळी ठरतोय... ही व्यवस्था बदलायला हवी निश्चितच पण मी पुरेपुर बदला घेणार तुम्ही माझ्या आईचा (मला वडील नाहीत ) जो अपमान केलात त्याचा आणि मला छळलंत त्याचा सुधा.>> या स्वरूपात नव्हे...

बदला घेणे, चुकीची शिक्षा देणे अशा कामांसाठी देव समर्थ आहे. वेळ आल्यावर बोलून जरूर दाखवा त्याने कदाचित तुमच्या मनाची ठसठस कमी होईल. तुमच्या संवेदनाशील स्वभावावरून वाटतेय बदला घेणे हा तुमचा स्वभाव नाही, अगतिकतेने आणि अपमानाच्या धगीत जळून पेटून उठलेल्या संवेदनाशील मनाचा फुत्कार आहे..

दोन प्रकार असतात... त्यांनी त्रास दिला म्हणून तुम्ही बदला घेणे, त्यांनी त्रास देऊनही त्यांचं सगळं करून त्यांना दाखवून देणे, ज्या स्त्रीचा तुम्ही अपमान केला, त्या स्त्रीने आपल्या मुलीला किती उच्च दर्जाचे संस्कार दिलेत ते... ते मान्य नाही करणार, पण मनात जरून येईल त्यांच्या. आणि वेळ येईल तेव्हा बोलून दाखवा ना... कारण कधी कधी केलेलं बोलून दाखवल्याशिवाय लोकांना समजत नाही.
पण बदला वगैरे... अहं तुम्हाला नाही जमणार, खरं ना?

हो, तुमच्या मुलीच्या बाबांना कळेलंच, मुलीच्या लग्नाच्या वेळी, आपल्या काळजाचा तुकडा दुसर्‍याच्या हाती सोपवताना ह्रदयाची कशी घालमेल होते ते! विधात्याने ती व्यवस्था करून ठेवलेय स्वाती, तुला वेगळा बदला वगैरे घ्यायची गरज नाहीय तशीच वाग जसं तुझ्या आईने तुला संस्कार दिलेत, बाकी कोणासाठी नाही पण तुझ्या आईसाठी! बघ, तुझ्या मुलीलाही तू नकळत तेच संस्कार देतेस की नाही ते!

कल्पू, के अंजली, स्वाती खूप धन्यवाद प्रतिसादाबद्दल!

मुलानाहि ह्या अवस्थेतुन जाव लागत......
................ समझल.>> भुषण, ह्या म्हणजे कुठल्या? हा... एखादी मुलगी त्यांच्या पैशाचा, चांगुलपणाचा, प्रेमाचा गैरफायदा घेऊन त्याचं विश्व उध्वस्त करून जात असेल... नव्हे करतातच, अशा बर्‍याचशा मुली माझ्याही पाहण्यात आहेत. लग्न करून नवर्‍याशी त्याच्या आई वडीलांशी पटलं नाही, तर सोडून जाणार्‍या, एवढ्या तेवढ्या गोष्टींवरून इश्यू करून तमाशे करतात. त्यांच्याविषयीही लिहेनच ना.

पण ही कथा एका अशा मुलीची आहे, जीने त्या मुलावर जिवापाड प्रेम केले, स्वतःच्या अस्तीत्वाला विसरून, घरच्यांच्या विरोधात, त्या मुलीच्या बाबांनाही अपमानित व्हावं लागलं हुंड्यासाठी! ही कथा तिची आहे ('त्याची' कथाही लिहीन ना...) मी स्त्रीपुरस्कर्ती अज्जिबात नाही. मी पुरूषद्वेष्टी तर त्याहूनही नाही.

मी अशा खूप्प्प्प्प्प मुली बघितल्या आहेत, ज्यांना प्रेम म्हणजे राजाराणीचा संसार हवाय. सासू सासर्‍यांचं लोढणं नकोय, दीर, जावा, नणंदा वगैरे तर परकेच! स्वतःचं घर हवंय. कसली पैशाची जबाबदारी नको.
अशाही एक दोघी बघितल्या आहेत ज्यांचे नवरे मॅनेजर पोस्टला आहेत १ दीड लाख पगार आहे, २/३ BHK फ्लॅट आहेत. त्यांची स्वतःची शिक्षणं यथातथा आहेत. एक १० हजार कमावते, एक घरीच असते BE असून. सासवा नको म्हणून वेगळ्या राहतात आणि मुलं कोण सांभाळणार म्हणून मुल होऊ देत नाहीयेत. अर्थात हा ज्याचा त्याचा वैयक्तिक प्रश्न आहे नक्कीच. तुमचा राग योग्य आहे, पण इथे असं कुठेही म्हणण्याचा उद्देश नाहीय, की सगळीच मुले मुलींना अशी छळतात, मुली गरीब बिच्चार्‍या... उलट या कथेत मी त्या मुलीची तडफड मांडलेय, तिचा मुर्खपणा आणि तिच्या या अवस्थेला सर्वस्वी ती जवाबदार आहे, तिच्या नवर्‍यापेक्षाही!

प्रेंमात चुकिचि वेळ येत नाहि. चुकिचि वेळ येते ति फक्त शारीरक आकर्षणात........>> अगदीच बरोबर नाही म्हणू शकत. प्रेम दोन्ही बाजूनी व्यक्त व्हावं लागतं. संसार म्हणजे फक्त प्रेम नव्हे, जबाबदार्‍या येतात, तडजोड येते आणि ती प्रेमाच्या साह्याने आणि प्रेमाच्या व्यक्तीसाठी सहज करता येते. पण असं प्रत्येक वेळी होत नाही ना. आणि एकच जण प्रेमापोटी तडाजोड करत असेल दुसरा त्याला (प्रेमापोटीच!) फक्त गृहीत धरत असेल तर त्या नात्याला काय म्हणणार?

मग मुलं जेव्हा जीवापाड प्रेम करूनही एखादी मुलगी त्यांना फसवून निघून जाते तेव्हा प्रेमापोटी माफ नाही करू शकत? तेव्हा त्यांना वाटतंच ना की आपण हिच्यावर प्रेम करून चूक केलेय. मग तेही त्यांचं शारीरिक आकर्षण असतं का? कुठलीच एक बाजू नेहमी बरोबर किंवा चूकीची असू शकत नाही. दोन्ही बाजूंनी एकमेकांना समजून घेणं महत्वाचं! नाही का? चूकलं असेल किंवा जास्त बोलून गेले असेन तर माफ करा.

मयूरी, मदत करायला मी एका पायावर काय गुढघ्यावर पण तयार अस्ते :D... shit bad joke !, ok now seriously,

आपल्यात काही नाते नाही..मैत्रीचे पण नाही..>> त्या मुलाने स्पष्ट सांगितले आहे ना... मग तुमची मैत्रीण का मृगजळाच्या मागे लागलेय?

आता तिला तो आवड्तो??? म्हणजे नक्की काय आवडतं... कुठपर्यंत आवडतं... मित्र म्हणून, प्रियकर म्हणून की आयुष्यभराचा जोडीदार म्हणून? ते तिला माहीत नसणारच, अनुभवावरून सांगते... आणि जरी तिने पुढचा विचार करून त्याला जोडीदार बनवायचं ठरवलं तरी, तो तयार हवा ना... राक्षस विवाह करणार काय? sorry jokes apart!

बरं तो तयार का नाहीय? म्हणजे त्याला तिच्याशी साधी मैत्रीही का करावीशी वाटत नाहीये? प्रेम बिम तर फार दूरची गोष्ट!

त्याला विचारायची हिम्मत होत नसणार! मग एवढं तर विचारू शकते, की बाबा मित्र नाहीयेस तर chatting का करतोयस?

जर त्याच्याही मनात असेल तर... तर... मग... अम्म १) त्याला तुमच्या मैत्रीणीच्या भुतकाळात केलेल्या चुका माहीत आहेत, कुठला मुलगा करेल accept? No seriously tell me frankly काय चुका आहेत मला माहीत नाही. and of course I am not concerned about that.

तुमच्या मैत्रीणीला माहीतेत एखाद्या मुलाच्या चुका तर तीही विचार करेलच ना पुढे पाऊल टाकताना... भलेही मग पूर्णपणे त्याची चूक नसेलही त्यात!

२) जरी केलं कशावरून तो मुलगा तिला भविष्यात त्या गोष्टीवरून टोचून बोलणार नाही, उपकाराच्या ओझ्याखाली दाबून ठेवणार नाही?

३) त्याचं सोडा तुमच्या मैत्रीणीला खात्री आहे का... तिला soft corner नक्की कशाबद्दल आहे? soft corner आहे की अजून काही? soft corner असणं वेगळं आणि आयुष्य काढणं खरं तर निभावणं वेगळं!
यासाठी ती तयार आहे का?

४) आपण फक्त सल्ले देऊ शकतो, निर्णय तिने घ्यायचा आहे. let she decide. Hope तिला निर्णयावर पश्चाताप करण्याची पाळी नको यायला.
मी असते आणि मला त्या मुलाकडून रिस्पॉन्स मिळाला नसता तर मी मृगजळाच्या मागे धावले नस्ते... मी माझं करियर, आईबाबा यांना प्राधान्य दिलं असतं... पण माझ्या सुदैवाने तसं झालं नाही... मला त्या मुलाकडून १००% रिटर्न्स मिळाले, आणि मग मी त्याच्याशी लग्न केलं

५) भविष्यात त्या मुलीने दुसर्‍याशी लग्न करायचं ठरवलं तर कशावरून तो मुलगा तिची चूक त्याला सांगणार नाही आणी त्यांच्या दोघांबद्दल(आताचा तो आणि तुमची मैत्रीण यांचं असलेलं नसलेलं जे काय आहे ते नातं)? मला वाटतं तिने त्याच्याशी बोलणं हळूहळू कमी करावं.

भूषण, पटेश! पण दुर्दैवाने ही (अर्धी) सत्य घटना आहे फक्त कथा नाहीय!

कदाचित तुमच्या जवळ असलेली प्रेमाची व्याख्या इतरांना समजून घेता येत नाही, जगता येत नाही म्हणून हे प्रसंग त्यांच्यावर ओढवत असतील. पण एक नक्की अशा चुकार पोरांमुळे त्यांच्या आईवडीलांना निष्कारण त्रास होतो. भरडले तर ते जास्त जातात.

स्वाती, आज पर्यत मी मला ऑफीसला लेट झाला तरी घरातली कामं सा.बा. च्या अंगावर सोपवुन कधीच घराबाहेर पडत नाही. >> कौतुक तुझं! कसं जमतं तुझं तुलाच ठाऊक! पण तरीही...

परवाच ट्रेनमध्ये एक मुलगी आपल्या आईला सासूच्या कागाळ्या सांगत होती...
कमवणारी सून मिळालेय तर उशीर होणारच ना घरी यायला! एका वेळचं जेवण केलं तर काय मोठ्ठासा त्रास पडणार आहे! होना बघ ना... तो कसला ममाज बॉय!(हे पतीदेवांसाठी) काह्ही बोलत नाही. he knows how much this project is important to me. त्याने सांगायला नको का आईंना! माझ्यावरच डाफरत असतात दोघं... (थोडं कुजबुजत) आणि आता नवीन खुळ घेतलंय डोक्यात... नातू बघायचाय म्हणे, करणार कोण हे दोघं बघ ना... (सॉरी मी सगळं चोरून ऐकलं)

असो, विषयांतर! त्या वागतात ते सगळं मुद्दामहुन तोलुन दाखवते त्यांच्या समोर बर्‍याच वेळा. >> ते तर होतंच, फ्रस्ट्रेशनमधून

किंबहुना कीतीही ठरवलं तरी मला जमणारही नाही ते हे माहीतीये मला.>> मलाही माहीतेय, मी वरंच म्हटलंय तुझ्याबद्दल!
धन्यवाद!

@ मयूरी, .....सर्वात आधी तुम्ही म्हणू नका "तु" पळेल..>> तू पळेल! आणि मलाही तेच आवडेल

पण मग तो तिच्याशी बोलायला तरी का आला असेल???>> याचंही उत्तर त्यालाच माहीत!
काही मुलांना असा "टाईमपास" आवडतो.. मैत्री नाहीय, काही विशेष कारण नाहीय तर बोलायची गरजच काय पडते...

आता काही म्हणतील निखळ संवाद असू शकत नाही का... महत्वाची गोष्ट त्यांच्यात निखळ संवाद नाहीय. त्या मैत्रीणीच्या चुका दाखवून तिला रिग्रेट फील करण्यासाठी तो तिच्याशी बोलतो.

मैत्रीणीने त्याला टाळावे, माझं स्पष्ट मत आहे. आणि मला खात्री आहे, त्यानंतर तो तिला त्या गोष्टीवरून इमोशनल ब्लॅकमेल करेल... पटत नसेल तर पहा बरं प्रयत्न करून!

त्याच्या मनात "काही" नाहीय ना... मग आपण कशाला खोटी आशा धरावी, स्पष्ट सांगावं ना, मला तुझ्याशी बोलण्याची इच्छा नाहीय, यापुढे माझ्याशी संबंध ठेऊ नकोस. शक्य असल्यास नंबर बदलून घ्यावा.

शुभेच्छा तुला आणि तुझ्या मैत्रीणीला.

@ सुनिल, बर्‍याचदा समाज काय म्हणेल किंवा घरच्याना दुखवायचे नाही म्हणून भारतीय स्त्रिया खूप काही सहन करतात. हे वेळीच थांबवले तर निदान जगणे तरी सुसह्य होईल्.अन्यथा नरक बरा असे जी वन जगतात या स्त्रिया. >> खरंय काही बाबतीत. बर्‍याचशा स्त्रिया असा तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार सहन करतात, पण काही ठिकाणी मात्र गंगा उलटी वाहते..

साधी पुजा घ्या . मान पुरुषाला आणि स्त्रिने फक्त 'मम' म्हणायचे. कधी बदलणार आहोत आपण?>> टेंन्शन घेऊ नका, आता बायका पूजा सांगतात, बर्‍याचशा ठिकाणी तर अग्नीही दिलेत त्यांनी. जग बदलतंय... काही पुरूष आपल्या बायकांना स्वयंपाक घरात मदत करतात, करीयरसाठी प्रोत्साहन देतात... टिपीकल नवरा बायको नातं बदलून मैत्रीचं नातं येतंय! खरंच परिस्थिती बदलतेय. पूर्णपणे नाही पण सुरूवात तर झालेय!

झकासराव, धन्यवाद प्रतिसादाबद्दल!

माझ्या रूमपार्टनरच्या ऑफीसमधील एका मुलीचं लग्न होतं, आदल्या दिवशी साखरपुडा झाला, दुसर्‍या दिवशी लग्न होतं, रात्री उशीरा आलेले आणि साखरपुड्याला उपस्थित न राहू शकलेले काही नातेवाईक मुलाकडच्यांना आणि मुलाला भेटले (वर वधू आणि मंडळी एकाच हॉटेलात उतरलेली...) आणि समजलं त्या मुलाचं पहीलं लग्न झालेलं आहे आणि घटस्फोटासाठी दावा दाखल केलाय, पण अजून मिळाला नाहीय. मग काय, वधूकडची मंडळी दुसर्‍या दिवशी बारात घेऊन परत!

माझ्या एका मैत्रीणीच्या घरी... तिची वहीनी आहे, ती भावाच्या फ्रेंण्ड सर्कल्मधील. लग्न दुसर्‍याशी झालेलं आधी, तेव्हा त्यांच्या घरी येऊन मैत्रीणीच्या आईकाडून ओटी वगैरे भरून गेलेली (तेव्हा आईला काय माहीत आपण भावी सुनेची पहील्या लग्नाबद्दल ओटी भरतोय ते!). ४ महीन्यांनी त्याच्याशी घटस्फोट, आणि मैत्रीणीच्या भावाशी लग्न! (मैत्रीणीची आई झिट येऊन पडायची बाकी होती!)

कुछभी हो सकता है... नात्यामधला विश्वासाचा पायाच हरवलाय म्हणूनच नात्याची ईमारत अशी डळामळीत झालेय आणि इमोशनल अत्याचार सारख्या रिअ‍ॅलिटी शोज मधून डिटेक्टिवगिरी करवून घेऊन नात्याची चिरफाड आणि लोकांची करमणूक करून द्यायची पाळी आलेय!

धन्स विशाल

धन्स लाजो...

कविता धन्यवाद

धन्यवाद नुतनजे