मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
कथा एका आत्मबोधाची...!!
तो सर्प...! जन्मत: बिनविषारी होता
फ़ूत्कारणे त्याच्या गावी नव्हते
आचरण त्याचे सरळमार्गी.... कुणाला न दुखावणारे
तेंव्हा त्याच्यावर सगळे..... तुटून पडायचेत
कोल्हे-लांडगे खेकसायचेत... मुंग्या-माकोडे चावायचेत
अज्ञान-सज्ञान, सभ्य-असभ्य, शिक्षित-अशिक्षित
सुसंस्कृत-सुसंस्कारी ........ झाडून सगळीच
त्याला खडे मारारायचीत
तो रडायचा....... केविलवाणी अश्रू ढाळायचा
कळवळायचा... असह्य वेदनांनी... कण्हायचा
पण दुसऱ्याच्या वेदनांवर पाझरेल... तर ती जगरूढी कसली?
मग तो स्वबचावासाठी जीव मुठीत घेवून पळायचा.....
आणि तरीही.....
पाठलाग करणारी पिच्छा पुरवायची....
खिदळत..... दात वेंगाडत...!
आणि मग एक दिवस........ एका निवांत क्षणी
त्याला आत्मबोध झाला.........!!
विचाराला कलाटणी मिळाली...कळले की
आक्रमणाला उत्तर बचाव नसते...
तलवारीला उत्तर ढाल नसते....
'अहिंसे'चे अर्थ भेकडपणात नसते.
"आक्रमणाला आक्रमणानेच" आणि "तलवारीला तलवारीनेच"
उत्तर द्यायचे असते....!!!
आणि मग....... आणि मग त्याने.....
त्याने श्वास रोखला..... सगळे बळ एकवटून.....
असा काही फ़ुत्कार सोडला की...........!!!!
आता......
कोल्हे-लांडगे कान पाडून पळत होती,
कुत्रे शेपट्या खाली करून पळत होती,
आणि माणसे.... माणसे जीव मुठीत घेवून....
जीवाच्या आकांताने सैरावरा पळत होती...!!!!
कारण.........कालचा बिनविषारी साप
अभयाने आजचा....
.........जहाल विखारी नाग बनला होता.......!!!!!
गंगाधर मुटे
(No subject)
ह्म्म अन्याय करनर्य पेक्षा
ह्म्म अन्याय करनर्य पेक्षा सहन करनारा जस्त दोषी
पीके,सुयोगजी सहृदय
पीके,सुयोगजी
सहृदय प्रतिसादाबद्दल आभारी आहे.
मुटेसर, पुन्हा एकदा
मुटेसर, पुन्हा एकदा अप्रतिम..........
सही
अमितजी,बासुरीजी सहृदय
अमितजी,बासुरीजी
सहृदय प्रतिसादाबद्दल आभारी आहे.
मुटे सर, कविता अत्यंत
मुटे सर, कविता अत्यंत वास्तवादी, सुन्दर रुपकात्मक,अचूक आशयाचे प्रकटीकरण! ही जाग्रुती जर
मनुष्यापर्यन्त पोहचली तर? प्रत्येक सामान्यमाणसाला त्याच्या आत्मसामर्थ्याचा बोध झाला तर? तो दिवस
किती भाग्याचा ठरेल! कविता छान! (:
(No subject)
उमाजी,चंपकजी सहृदय
उमाजी,चंपकजी
सहृदय प्रतिसादाबद्दल आभारी आहे.
एकदम खरे आहे!! खूप आवडली
एकदम खरे आहे!!
खूप आवडली कविता!!
आवडत्या
आवडत्या दहांत..................
गणेशजी,अमितजी सहृदय
गणेशजी,अमितजी
सहृदय प्रतिसादाबद्दल आभारी आहे.
खूप आवडली कविता!!
खूप आवडली कविता!!
कविता अत्यंत वास्तवादी,
कविता अत्यंत वास्तवादी, सुन्दर रुपकात्मक,अचूक आशयाचे प्रकटीकरण!
अनुमोदन.
खरोखर सुंदर कविता आहे. खुप
खरोखर सुंदर कविता आहे. खुप आवडली.
माझ्याही निवडक १० त.
काय अप्रतीम कविता करता
काय अप्रतीम कविता करता हो............. गंगाधरजी.................... नक्कीच या कवितेचा माझ्या आयुष्यात उपयोग होईल
मस्तच
मस्तच
सही!!
सही!!
प्रतिसादाबद्दल आभारी आहे .
प्रतिसादाबद्दल आभारी आहे .
कथा आत्मबोधाची .खूपच छान
कथा आत्मबोधाची .खूपच छान जमलीय.
आवडली.
आक्रमणाला उत्तर बचाव
आक्रमणाला उत्तर बचाव नसते...
तलवारीला उत्तर ढाल नसते....
'अहिंसे'चा अर्थ भेकडपणात नसते.
"आक्रमणाला आक्रमणानेच" आणि "तलवारीला तलवारीनेच"
उत्तर द्यायचे असते....!!!
वाह !! मुटेजी !
तुमच्या एकेका शब्दातुन कथेतला जिवंतपणा उभा करता
अभयाने आजचा.... .........जहाल
अभयाने आजचा....
.........जहाल विखारी नाग बनला होता.......!!!!!
आजच्या सामाजिक परिस्थिती काही अशी बनत चालली आहे की असे अनेक जहाल विखारी नाग रोज निर्माण होत आहेत ....
आवडली. मस्तच आणि समर्पक.
आवडली. मस्तच आणि समर्पक.
आवडली कविता, खूप छान.
आवडली कविता, खूप छान.
प्रतिसादाबद्दल सर्वांचा आभारी
प्रतिसादाबद्दल सर्वांचा आभारी आहे.
.....................
सानीजी,
आपले विशेष आभार.
ही कविता लिहितांना "एका असहाय अबला स्त्रीचं स्वरूप" माझ्या डोळ्यासमोर खेळत होतं.
("तो सर्प...! जन्मत: बिनविषारी होता" हे शब्दही स्त्रीवर्गास तंतोतंत लागू पडते.)
<< असे अनेक जहाल विखारी नाग रोज निर्माण होत आहेत ...>>
दुर्दैवाने खरे आहे अनिलजी......!
लाजवाब, सरजी, आवडली
लाजवाब,
सरजी, आवडली कविता,
"आक्रमणाला आक्रमणानेच" आणि "तलवारीला तलवारीनेच"
उत्तर द्यायचे असते....!!!
खरं आहे.