कवितेची प्रसृती

आपल्या कवितेची उंची बरीच आहे, त्याच उंचीने तिने मळभ निर्माण केले आहे; हे लगेच जाणवते.
पण कवितेने शब्दांना जन्म दिला म्हणजे कवितेचे शीर्षक "कवितेची प्रसूती" असे हवे ना?
तुम्ही स्पष्टीकरणेही दिल्यामुळे कविता सुलभ झाली आहे.

पण तुम्ही ही कविता "कविता" विभागात का टाकलीये? त्याने तिचा साहित्यप्रकार लोकांना स्पष्ट होऊन, कवितेवरचे धुक्याचे रहस्यमयी अवगुंठन दूर झाल्याने तिच्यातला रस कमी होतो.

असेच लिहित रहा (कविता.) आम्ही वाचक आहोतच. :-))

हेहेहे , जुल्ला जल्ला यमक जुळला

जबरी आहे फक्त बीबी चुकला :ड

टण्या 'कवीतेची प्रस्रुति' लय भारी.

श्र, श्यामली !
:):)

खरच काय ओघळ आलाय पण. सहीच. काहीच्या काही मधे हलवा पण.

टण्या तुमच्या बहू 'आयामी' व्यक्तित्वाला (व्यक्तीमत्वपेक्षा हा शब्द वेगळा आहे हे लक्षात घ्या.(बरं मग?..) ) साजेशीच प्रसृती आहे ही.
गुलमोहोरावरचे तर्‍हेतर्‍हेचे बहर पाहून प्रत्येक संवेदनशील माणूस वेगवेगळा व्यक्त होईल यात संशय नाही. आम्ही दुर्लक्ष(पलायन सुद्धा चालू शकेल) केले (आता इथं आम्ही म्हन्जे फक्त मीच पण रणछोडदास नावाच्या देवाच्या या देशात असे माझ्यासम बरेच असतील), कुणी वैताग व्यक्त केला, कुणी (कवचकुंडलांसारख्या जन्मजात मिळालेला ) शाणपणा शिकवला तर कुणी असे ओघळाचे पाट काढले.
तुम्ही मी कवी नाही म्हणताय पण एकूण इथली परिस्थिती पहाता खूपच वाव आहे तुमच्या कवितेला. तेवढी हिम्मत धरून नेट (साधा नाही एकदम ब्रॉडबँडच लावावा लागेल) लावलात तर....
आता इथं पुढं एक खदाखदा हसणारा(कविता वाचून) आणि एक दात विचकणारा (मी लिहीलंय ते कुणाला दुखवायला नाही हे सिद्ध करण्यासाठी ) असे चेहरे काढायचेत पण कसे ते माहीत नसल्यानं यावर भागवतेय :))))))))))
आता इथं नक्की कोणकोण दुखावलं जाऊ शकतं हे माहीती आहे पण यादी लिहायचा कंटाळा आल्यानं ज्यांना आपण दुखावले गेलोय असं वाटत असेल त्यांना दिवा आणि आबूदोस (ही एक मोठ्ठीच सोय अज्जुकानं करून ठेवलीय त्याबद्दल आभार पण इथंच मानून टाकते :))) )
पण कविता खरंच चांगली आहे. तुझी भाषा जोरदार असल्यानं चेष्टेचा सूर न लावता कविता केलीस तरी चांगली उतरेल. लिहून बघ.