भुकंप

कुठे हरवलीय माणुसकी?
का पसरलंय सर्वत्र
मेलेल्या मनांचं स्मशान!
आसवाच्या एका थेंबानंही
वाहून जायची माणसं
आज थारोळं वाळून गेलं तरी
निरव आहेत डोळ्यातली वाळवंट!
कोसळलेली घरं-दबलेली शरिरं
वातावरण सगळं उदास आहे
कळत नाही मझ्या मनाला
माणुस कुठे हरवला आहे?
मातीच्या ढिगाखाली
चिरडल्या गेलेल्या प्रत्येकाला
आशा असेल आयुष्याची.
इतके दिवस सरले अजुन
नाही इथे कुणीच आलंय!
आपल्या बंगल्यांवर
कौलं चढवुन सोन्याची,
भाषा करतात
सहाय्य्-मदत देण्याची.......
मग कुठे जातं हे सारं?
बर्‍याच दिवसांपुर्वी
उध्वस्त झालेलं गाव
आताशा बातम्यामधुनही
तुरळकच दिसतंय...............