निर्मिती...

Submitted by poojas on 22 January, 2008 - 15:57

सुचावे पुन्हा काही निर्माण व्हावे..
उरि गोठले ते ... फुटावे.. वहावे..

मुक्या आसवांचाच कल्लोळ व्हावा...
असे काहिसे मी... स्मरावे.. लिहावे..

वृथा गंजलेल्या विचारांस माझ्या ..
व्यथांनी जरा.. चेतवूनी पहावे..

अशी धार यावी की वज्राप्रमाणे....
प्रहारातले घाव.. सहजी सहावे...

जरी अंतरी आर्त असतील दु:खे..
तरी भान त्यांचे मनाला नसावे..

असावे जरासे मनोधैर्य अंगी..
की हरले तरी.. मी.. लढावे.. हसावे...!!!

गुलमोहर: 

वा पूजा! जरी अंतरी व्वा..

सगळी कविताच सुरेख लिहिली आहेस, पण त्यातही शेवटच कडव खूपच आवडल!

आताच्या माझ्या मनःस्थितिला अगदी फिट्ट बसणारी रचना....खुप सुंदर गं..हरण्याचा विचारही करु नकोस्....जीत तुझीच आहे...:-)
थोडी उंबरठा ची आठवण झाली...गंजल्या ओठांस माझ्या धार वज्राची मिळु दे...मात्र संपुर्ण कवितेला तुझा भाव छान आला आहे.
माझ्या आवडत्या कवीतांमध्ये तुझ्या कवीतेची भर झाली.

मस्त कविता.. आवडली !
शेवटचे कडवे अतिवसुंदर !!

सुरेख लय बद्ध!!!

सुचावे पुन्हा काही निर्माण व्हावे..
उरि गोठले ते ... फुटावे.. वहावे..

मुक्या आसवांचाच कल्लोळ व्हावा...
असे काहिसे मी... स्मरावे.. लिहावे..

वृथा गंजलेल्या विचारांस माझ्या ..
व्यथांनी जरा.. चेतवूनी पहावे..

या ओळी फार आवडल्या. चवथ्या कडव्याच्या पहिल्या ओळीत गडबड वाटली. चुभुद्याघ्या!
उत्तम रचना.

सुचावे पुन्हा काही निर्माण व्हावे..
उरि गोठले ते ... फुटावे.. वहावे..

सुरूवातच ज्ज्जाम आवडली....
सुंदर...

सुंदर कल्पना आणि लयदार मांडणी आहे, पूजा. शेवटचं कडवं अतिशय आवडलं.

अशी धार यावी की वज्राप्रमाणे....
प्रहारातले घाव.. सहजी सहावे...>>>>
पुजा , सुंदर कविता...!!!