ये कौन आया रौशन हो गयी महफिल किसके नाम से

हे गाणे बघायलाच पाहिजे आता! फार छान वर्णन करता तुम्ही गाण्याचे

छान

खूप छान परिक्षण करता अतुलदा गाण्याची लिंक पण बरोबर दिलीत तर सोनेपे सुहागा

खूप छान परिक्षण करता अतुलदा. गाण्याची लिंक पण बरोबर दिलीत तर सोनेपे सुहागा.

अतुलजी नेहेमीप्रमाणे खूप सुंदर लिहिलंय. लहान असताना चित्रहार, छायागीत, रंगोली या कार्यक्रमात असंख्य वेळा हे गाणं ऐकलं, पण तुमचा लेख वाचून नव्याने गाणं समजलं. घर आवरताना अचानक लहानपणीच आपलं आवडतं पुस्तक हाती लागावं आणि पुन्हा ते आपण वाचून काढावं असं वाटलं हा लेख वाचुन.

सध्या घरीच असल्याने लेख वाचता वाचता गाणं पण ऐकून घेतलं

धन्यवाद..

खूप छान लिहिता तुम्ही नेहमीच . इकडे वाचून लगेच ते गाणं पाहिलं जात आणि अगदी अगदी होत . आणखीन लिहा हो

Mast lekh

सिम्मीला बघताच हे आधी कुठेतरी पाहिले व वाचले असल्यासारखे वाटले. म्हणून मुद्दाम शोधाशोध केल्यावर याच चित्रपटातील 'मेरे जीवनसाथी' गाण्यावरील लेख सापडला

लताबद्दल काय बोलणार? तिच्या सुरस्पर्शाने सामान्य गाणीही झगमगून उठत, इथे तर मुळातच सुंदर चाल व गीत असलेले गाणे..

हा लेख वाचायच्या आधी 'मेरे जीवनसाथी' लेख परत एकदा वाचला व नंतर हा वाचला. दोन्ही लेख जबरदस्त आवडले.

बिचारी सिम्मी. ह्या गाण्यातुनही तिला कळले नाही त्याच्या आयुष्यात तिला किती जागा आहे हे. पुढे जाऊन लग्नही केले. तिच्या बाजूने पूर्ण समर्पण, तर त्याच्या बाजूने पूर्ण अंधःकार. मेरे जीवनसाथी वाचून मी चित्रपट पाहिला होता. सगळी गाणी सुंदर आहेत.

छान लिहीले आहे. साधनाने परवा वाडा धाग्यावर लिंक दिली तेव्हापासून लिहायचे होते. तेथे ऑलरेडी लिहीले होते ते वाहून गेले. लता, नौशाद, मजरूह यांच्याबद्दल पूर्ण सहमत. लताच्या आवाजातून इथे आनंद ओसंडून वाहतो असे वाटते. तिचे आलाप, संगीत सगळेच फार उच्च आहे. प्रत्येक कडव्यानंतर गाणे पुन्हा मुखड्याकडे येताना सगळे संगीत थांबते आणि लता पुढचा भाग म्हणून पुन्हा मुखड्याकडे येते तो भाग मला प्रचंड आवडला. राजेंद्रकुमार यात खटकत नाही पण त्याने फार चार्म आणला आहे असे वाटत नाही.

या कथेबद्दल मला काहीच माहिती नाही. पण इतर गाणी पाहिली आहेत त्यावरून राजेंद्रकुमारचे सिमीवर प्रेम नाही. इथे तर त्याचा तिच्याशी वागण्याचा आविर्भाव वेगळाच आहे. तिला लहानपणापासून ओळखत असावा व ती इथे मोठी झालेली असली तरी तो तिला अजून लहानच समजतो - असे काहीतरी. तिचे नाक पकडणे, खांद्यावर चापटी मारणे वगैरेतून तेच दिसते. पण तिची बॉडी लँग्वेज अशी वाटते की आधी ओळख असलेल्या व्यक्तीवरच्या प्रेमाची तिला जाणीव झाली आहे. ती जाणीवही अगदी नवी आहे आणि त्यातच ती मश्गुल आहे. तो तिची दखल घेत नाही त्याचेही तिला अगदी दु:ख वगैरे नाही कारण त्या लेव्हलला ते प्रेम अजून गेलेलेच नाही. सुमन कल्याणपूरचे एक मराठी गाणे मला फार आवडते - त्यात "नकळत कितीदा येउन मी, बसले तुजला बिलगून मी, आज परी मी आतुरलेली, तुज जवळी यायला" असे वर्णन आहे. सिमी यात अगदी तसेच बरोब्बर वागते.

सिमी रूढ हिंदी पिक्चरच्या हिरॉइनसारखी सुंदर वाटत नाही. तेव्हाच्या काळात जी सौंदर्याची इमेज होती त्यामानाने तर अजिबात नाही. इथेही ती कोणी प्रेमात पडेल अशी सुंदर वगैरे वाटत नाही. उलट तो मेकअप भडकच आहे. पण तिचे या गाण्यातले वागणे फार लोभस आहे. अभिनय म्हणजे दु:खी, गहन सीन्स वगैरे असे आपल्याकडे एक समीकरण आहे. पण आनंदी (आणि इथे नाही - पण इन जनरल कॉमिक) सीन्समधल्या अभिनयाची फार क्वचित तारीफ होते. इथे तिची व्हायला हवी.

हे गाणे काही दिवसांपूर्वी सहज यूट्यूबवर पाहिले आणि तेव्हापासून किती वेळा पाहिले/ऐकले असेल कल्पना नाही. आणि त्याची गोडी अजूनही कमी होत नाही.

सुरेख लिहिले आहे. मी गाणं पाहून आले.
आपल्या प्रेमाचे माणुस येणार असेल तर झालेल्या आनंदाने स्त्री असते त्यापेक्षा जास्तच सुरेख दिसते. >>> हा सगळा परिच्छेद खूप आवडला.

फा ची पोस्टही खूप आवडली. गाण्यातला मुग्ध गोडवा लेखनात जाणवला.
पुढचा भाग म्हणून पुन्हा मुखड्याकडे येते तो भाग मला प्रचंड आवडला. >>> हे निरीक्षण मस्त आहे.

थँक्स.

आपल्या प्रेमाचे माणुस येणार असेल तर झालेल्या आनंदाने स्त्री असते त्यापेक्षा जास्तच सुरेख दिसते. >>> हा सगळा परिच्छेद खूप आवडला. >>> हो तू वाड्यावर साधारण अशाच अर्थाचं लिहीलं होतंस ते आठवले.

जे काही रसायन जमले आहे ते कर्णमधूरच आहे. फक्त वेगळे वाटते इतकेच. >>> हो या गाण्यातील संगीताबद्दल तसेच वाटते.

कधी कधी वाटतं तिचं टिपिकल भारतीय न दिसणं तर तिच्या कारकीर्दीला मारक झालं नसावं? >>> तसेच असेल. या काळात आली असती तर जास्त संधी मिळाली असती.